Gisteren liep al om 5 uur de wekker, en een klein uurtje later stond ik bij de Boerenbond te wachten. Ik hoor u al denken, is die jongen gek geworden, zo vroeg? Nou ja dan moet ik u zeggen, een beetje gek ben ik idd ;), maar de rede voor deze actiefeit in de vroege uren is een bezoekje aan de sneeuwuil op Vlieland!!!
Rond 6 uur kwamen de familie Molenaar, Bastiaan, Cornelis en Arie me oppikken, waarna we door reden naar Harlingen.
Met het eerste licht reden we al op de Afsluitdijk, waar de eerste middelste zaagbekken, rotganzen en grote mantelmeeuwen werden gezien. Omdat er hier witbuikrotgazen gemeld waren, namen we even een kijkje. We waren alleen wat te vroeg, want bijna alle rotganzen waren nog op hun slaapplaats. In Harlingen aangekomen onze tickets bestelt, en de boot opgegaan. De boot zou om 9 uur vertrekken, dus dat werd een halfuurtje wachten. In en rond de haven zaten en zwommen 150 toppers, dodaarsen, eiders, tureluurs, steenlopers, middelste zaagbekken enz, waardoor het wachten zeker geen straf was!
Na een paar oorverdovende kreten uit de schoorsteen van de boot begon het enorme apparaat in beweging te komen. Langzaam aan voerde we de haven uit, en gingen ze de Waddenzee op. De wint was aardig hart en ook zeker niet warm, maar als echte vogelaar laat je je natuurlijk niet kennen voor een briesje ;)
Alert met kijker, scoop en camera speurde we de zee over. Al snel werden meer eiders en zwarte zee-eenden door Bastiaan, de man van de techniek, ingevoerd op Obsmapp.
De overtocht duurde anderhalf uur. Veel bijzondere soorten leverde het niet op, maar wel zagen we echt DUIZENDEN eiders!!! Soms in groepen van honderden.
Een van de vele groepen eiders
Had al vaak eiders gezien, maar zoveel nog nooit. Voor de rest waren gewone zeehonden, een mooie bruinvis, bonte strandloper, steenloper, bergeenden, een veldleeuwerik die met de boot mee vloog en middelste zaagbekken wel het noemen waard.
Opweg naar Vlieland, foto Albert Molenaar.
Na ongeveer anderhalf uur over de Waddenzee gevaren te hebben, werden we rond half 11 door middelste zaagbekken en een paar prachtige eiders welkom geheten op Vlieland. Ik was hier nog nooit eerder geweest, maar vanaf de boot vond ik het eiland al prachtig!
Het plan was eerst om een fiets te huren, maar dan zouden we het nooit halen om de boot van 12 uur terug te nemen. Gelukkig was Cornelis zo slim om met het idee te komen om een taxi te regelen.
Dus toen van boort gingen konden we meteen in de het taxi busje instappen.
Jacob had op de boot al gezien dat de sneeuwuilen vandaag waren waargenomen, en gaf de locatie waar ze die ochtend gezien waren aan de chauffeur door. Deze kende volgens mij ieder stukje Vlieland uit zijn hoofd, en reed ons snel en zonder moeite naar de uilen toe.
Onderweg naar de sneeuwuilen
Bij aankomst zagen we meteen al een van de vogels naast ons in het gras zitten!!! En niet veel later ook de 2e vogel een stukje verder op een van de duinen!! Weer een droomsoort erbij op het Lijstje!!
Domein van de sneeuwuil
Na de vogel in het gras eerst goed door de kijker gezien te hebben, geprobeerd een foto te maken. Helaas was er bij ons in de taxi ook een andere man meegegaan, die een beetje over fanatiek was, en al snel te dicht bij de vogel kwam, zodat hij weg vloog. Helaas had ik nog niet de gewenste plaatjes, maar ja is niet anders.
Sneeuwuil
.jpg)
Opgejaagde sneeuwuil, foto Albert Molenaar.
Gelukkig lande de vogel al weer snel een stukje verder boven op een duin. Dus liepen we ook maar die kant op. We zagen opeens dat de 2e sneeuwuil ook niet ver van ons vandaan zat, dus keken we eerst hier. Een andere fotograaf zat hier ook, dus slootten we voorzichtig bij deze vrouw aan. De vogel zat echt super, wat een PRACHTIG beest. Met een hartslag dubbel zo snel als normaal probeerde ik nog een aantal foto's te maken, en de vogel geen seconde uit het oog te verliezen. Dis is zeker te weten een van de mooiste soorten die ik ook in het wild heb gezien!
Sneeuwuil
Helaas konden we niet lang genieten van deze prachtig uil, want ondanks dat hij erg dichtbij zat, nam dezelfde fotograaf als eerst weer niet genoeg met de afstand, en jaagde de vogel al weer voor de 2e keer op, erg IRRITANT!!! Vind sws dat je de vogel gewoon moet respecteren, en op afstand moet blijven. En al helemaal als je ook nog eens met andere bent die ook van ver zijn gekomen om de vogel te zien en op de foto te zetten, erg echoitisch dus!
De vogel lande een stukje verderop, en de andere sneeuwuil zat nog steeds op de zelfde plaats. Omdat de fotograaf weer naar de eerste vogel gingen, liepen wij weer naar de 2e, zodat we ook gewoon rustig van de vogel konden genieten.
De vogel liet zich echt prachtig bekijken in het zonnetje! Volop genieten!!
Sneeuwuil
Geniet van de sneeuwuilen
Omdat we over een kwartiertje al weer opgehouden zouden worden, liepen we weer richting de weg. De andere sneeuwuil zat (na weer door dezelfde persoon verstoort te zijn) mooi bovenop een duin lekker van de zon te genieten!
Sneeuwuil
Helaas vloog deze ook al weer vrij snel op, alweer door de fotograaf, die aan de andere kant van het duin weer te dicht bij kwam :(
De uil vloog nu naar een hek langs het pad. Vanaf de weg hadden we hem echt prachtig in de kijker, terwijl hij zich rustig aan het oppoetsen was. Ondertussen vloog er nog een boomleeuwerik over.
Sneeuwuil
De taxi kwam prima optijd aan. En vol enthousiaste werd het verhaal van de sneeuwuil aan de chauffeur verteld. Tja wel jammer van die fotograaf, maarja een superwaarneming als dit laten we natuurlijk niet door zo iemand verpesten!!
Bij het haventje zagen we na een woord van dank aan de chauffeur langs het water een aantal kanoetten, steenlopers en tureluurs zitten.
Kanoet
Aan boord van de boot was het o.a. wel tijd voor een bammetje. Het was echt heerlijk warm binnen, dus besloten Bastiaan en ik om gewoon lekker binnen te blijven, en niet weer buiten te verkleumen. Maar er moest natuurlijk wel gevogeld worden, dus dan maar met de scoop door het raam turen. Tja, ik weet het, lui. Maar ik noem het toch liever energie besparend. ;)
Energiebesparend vogelen ;)
Toen we rond half 2 in Harlingen aanmeerde toch nog even op het dek gegaan. Rond de boot vlogen veel kokmeeuwen, waaronder een geringd exemplaar in zomerkleed. Helaas niet kunnen aflezen.
Kokmeeuw
Omdat we nu toch boven in Nederland waren, en nog een paar uur voor het donker werd hadden, besloten we een aantal leuke soorten te gaan bezoeken. Als eerst reden we terug naar de Afsluitdijk om nog een poging voor de witbuikrotganzen te wagen. Deze soort ontbrak namelijk nog op de lijst van Bastiaan en Jacob. Al snel vonden we een groep rotgazen net langs de weg, dus de auto maar meteen in de berm geslingerd. Bijna direct werden er 3 witbuiken en 1 zwarte gevonden! De waardeerde het niet echt dat het raam open ging, en gingen meteen op de wieken. Na even rondjes gevlogen te hebben maar weer neergestreken op het zelfde veld. In het totaal kwamen we uit op 2 zwarte rotganzen, 5 witbuikrotganzen en twee geringde rotganzen, waarvan er een helemaal uit boven Siberië op ongeveer 4200 km vanaf de plaats waar we hem afgelezen hadden.
Zwarte rotgans
Witbuikrotganzen
Gewone, zwarte en witbuikrotgans
Geringde rotgans
.jpg)
Foto, Jacob Molenaar
Tevreden met deze ganzen reden werd Drachten in de tomtom gezet. Als het goed is zou hier de zwarte ibis zitten. Dit is voor mij nog een nieuwe soort, extra spannend dus. Na een halfuurtje rijden was de vogel al snel gevonden. De ibis zat heel mooi dichtbij, en met het zonlicht erop geweldig te zien! Eerst zat de vogel in een slootkant, en even later opzoek naar wormen in het gras. Echt een gaaf beest!!
Zwarte ibis
Toen de mooi op de foto stond, reden we verder naar Langelo voor de kleine trap. Onderweg zagen we nog wat roeken, goudplevieren, nonnetje en reeën, waardoor de 40 minuten rijden verre van saai waren.
In Langelo konden we meteen aanschuiven bij een groep vogelaar, die de kleine trap in beeld hadden. Na een goede uitleg had ik eindelijk de vogel in de scoop, en was de 3e lifer van de dag een feit! De vogel zat echter wel enorm goed verstapt achter een aantal graspollen. Bizar wat een schutkleur dat beest heeft!!! Na een aantal minuten kwam de vogel eindelijk in beweging, en was hij duidelijk en goed te zien door de scoop. Voor een foto zat hij wel wat te ver weg, maar je kunt niet alles hebben :)
.jpg)
Bij kleine trap, foto Jacob Molenaar
Na de vogel een tijdje te hebben bewonderd vloog hij op, en lande even een stukje verderop in een rietkraag. Erg gaaf om deze soort ook in vlucht te zien, wat we niet hadden verwacht is dat deze soort zo snelle veldleeuwerikachtige vlucht had! De klapekster helaas niet kunnen vinden, wel roodborsttapuit en geelgors voor de jaarlijst.
We hadden nog een uur voordat het donker werd, dus reden we nog richting de sneeuwgans in Eastermar. Helaas hier de vogel niet kunnen vinden, wel zagen we hier een indrukwekkend schouwspel van de spreeuwen. Echt DUIZENDEN spreeuwen vlogen in een enorme wolk over het weiland, en gingen zo nu en dan in de kale bomen zitten, die dan helemaal zwart kleurde. Zo nu en dan scheerde er ook nog eens een slechtvalk door de groep, maar de groep was zo groot en behendig dat de valk geen van de spreeuwen te pakken kreeg.
Omdat het bijna donker was reden we verder richting huis, onderweg natuurlijk de dag mooi afgesloten onder het genot van een frietje in een snackbar in Huizen.
Al met al een ongelofelijk gave dag, met voor mij 3 nieuwe soorten, waaronder natuurlijk als leukst de sneeuwuilen!! Met hartelijk dank aan de familie Molenaar!!
Bij aankomst zagen we meteen al een van de vogels naast ons in het gras zitten!!! En niet veel later ook de 2e vogel een stukje verder op een van de duinen!! Weer een droomsoort erbij op het Lijstje!!
Na de vogel in het gras eerst goed door de kijker gezien te hebben, geprobeerd een foto te maken. Helaas was er bij ons in de taxi ook een andere man meegegaan, die een beetje over fanatiek was, en al snel te dicht bij de vogel kwam, zodat hij weg vloog. Helaas had ik nog niet de gewenste plaatjes, maar ja is niet anders.
Gelukkig lande de vogel al weer snel een stukje verder boven op een duin. Dus liepen we ook maar die kant op. We zagen opeens dat de 2e sneeuwuil ook niet ver van ons vandaan zat, dus keken we eerst hier. Een andere fotograaf zat hier ook, dus slootten we voorzichtig bij deze vrouw aan. De vogel zat echt super, wat een PRACHTIG beest. Met een hartslag dubbel zo snel als normaal probeerde ik nog een aantal foto's te maken, en de vogel geen seconde uit het oog te verliezen. Dis is zeker te weten een van de mooiste soorten die ik ook in het wild heb gezien!
Helaas konden we niet lang genieten van deze prachtig uil, want ondanks dat hij erg dichtbij zat, nam dezelfde fotograaf als eerst weer niet genoeg met de afstand, en jaagde de vogel al weer voor de 2e keer op, erg IRRITANT!!! Vind sws dat je de vogel gewoon moet respecteren, en op afstand moet blijven. En al helemaal als je ook nog eens met andere bent die ook van ver zijn gekomen om de vogel te zien en op de foto te zetten, erg echoitisch dus!
De vogel lande een stukje verderop, en de andere sneeuwuil zat nog steeds op de zelfde plaats. Omdat de fotograaf weer naar de eerste vogel gingen, liepen wij weer naar de 2e, zodat we ook gewoon rustig van de vogel konden genieten.
De vogel liet zich echt prachtig bekijken in het zonnetje! Volop genieten!!
Omdat we over een kwartiertje al weer opgehouden zouden worden, liepen we weer richting de weg. De andere sneeuwuil zat (na weer door dezelfde persoon verstoort te zijn) mooi bovenop een duin lekker van de zon te genieten!
Helaas vloog deze ook al weer vrij snel op, alweer door de fotograaf, die aan de andere kant van het duin weer te dicht bij kwam :(
De uil vloog nu naar een hek langs het pad. Vanaf de weg hadden we hem echt prachtig in de kijker, terwijl hij zich rustig aan het oppoetsen was. Ondertussen vloog er nog een boomleeuwerik over.
De taxi kwam prima optijd aan. En vol enthousiaste werd het verhaal van de sneeuwuil aan de chauffeur verteld. Tja wel jammer van die fotograaf, maarja een superwaarneming als dit laten we natuurlijk niet door zo iemand verpesten!!
Bij het haventje zagen we na een woord van dank aan de chauffeur langs het water een aantal kanoetten, steenlopers en tureluurs zitten.
Aan boord van de boot was het o.a. wel tijd voor een bammetje. Het was echt heerlijk warm binnen, dus besloten Bastiaan en ik om gewoon lekker binnen te blijven, en niet weer buiten te verkleumen. Maar er moest natuurlijk wel gevogeld worden, dus dan maar met de scoop door het raam turen. Tja, ik weet het, lui. Maar ik noem het toch liever energie besparend. ;)
Toen we rond half 2 in Harlingen aanmeerde toch nog even op het dek gegaan. Rond de boot vlogen veel kokmeeuwen, waaronder een geringd exemplaar in zomerkleed. Helaas niet kunnen aflezen.
Omdat we nu toch boven in Nederland waren, en nog een paar uur voor het donker werd hadden, besloten we een aantal leuke soorten te gaan bezoeken. Als eerst reden we terug naar de Afsluitdijk om nog een poging voor de witbuikrotganzen te wagen. Deze soort ontbrak namelijk nog op de lijst van Bastiaan en Jacob. Al snel vonden we een groep rotgazen net langs de weg, dus de auto maar meteen in de berm geslingerd. Bijna direct werden er 3 witbuiken en 1 zwarte gevonden! De waardeerde het niet echt dat het raam open ging, en gingen meteen op de wieken. Na even rondjes gevlogen te hebben maar weer neergestreken op het zelfde veld. In het totaal kwamen we uit op 2 zwarte rotganzen, 5 witbuikrotganzen en twee geringde rotganzen, waarvan er een helemaal uit boven Siberië op ongeveer 4200 km vanaf de plaats waar we hem afgelezen hadden.
Tevreden met deze ganzen reden werd Drachten in de tomtom gezet. Als het goed is zou hier de zwarte ibis zitten. Dit is voor mij nog een nieuwe soort, extra spannend dus. Na een halfuurtje rijden was de vogel al snel gevonden. De ibis zat heel mooi dichtbij, en met het zonlicht erop geweldig te zien! Eerst zat de vogel in een slootkant, en even later opzoek naar wormen in het gras. Echt een gaaf beest!!
Toen de mooi op de foto stond, reden we verder naar Langelo voor de kleine trap. Onderweg zagen we nog wat roeken, goudplevieren, nonnetje en reeën, waardoor de 40 minuten rijden verre van saai waren.
In Langelo konden we meteen aanschuiven bij een groep vogelaar, die de kleine trap in beeld hadden. Na een goede uitleg had ik eindelijk de vogel in de scoop, en was de 3e lifer van de dag een feit! De vogel zat echter wel enorm goed verstapt achter een aantal graspollen. Bizar wat een schutkleur dat beest heeft!!! Na een aantal minuten kwam de vogel eindelijk in beweging, en was hij duidelijk en goed te zien door de scoop. Voor een foto zat hij wel wat te ver weg, maar je kunt niet alles hebben :)
Na de vogel een tijdje te hebben bewonderd vloog hij op, en lande even een stukje verderop in een rietkraag. Erg gaaf om deze soort ook in vlucht te zien, wat we niet hadden verwacht is dat deze soort zo snelle veldleeuwerikachtige vlucht had! De klapekster helaas niet kunnen vinden, wel roodborsttapuit en geelgors voor de jaarlijst.
We hadden nog een uur voordat het donker werd, dus reden we nog richting de sneeuwgans in Eastermar. Helaas hier de vogel niet kunnen vinden, wel zagen we hier een indrukwekkend schouwspel van de spreeuwen. Echt DUIZENDEN spreeuwen vlogen in een enorme wolk over het weiland, en gingen zo nu en dan in de kale bomen zitten, die dan helemaal zwart kleurde. Zo nu en dan scheerde er ook nog eens een slechtvalk door de groep, maar de groep was zo groot en behendig dat de valk geen van de spreeuwen te pakken kreeg.
Omdat het bijna donker was reden we verder richting huis, onderweg natuurlijk de dag mooi afgesloten onder het genot van een frietje in een snackbar in Huizen.
Al met al een ongelofelijk gave dag, met voor mij 3 nieuwe soorten, waaronder natuurlijk als leukst de sneeuwuilen!! Met hartelijk dank aan de familie Molenaar!!
