Zo stond er ook vandaag een excursie gepland in de Brabantse Biesbosch. Rond kwart over 8 pikte me pa en ik Rik en Laurens op bij de Boerenbond, waarna we koers richting Werkendam zette. Aangekomen in de Brabantse Biesbosch (Brabies) stond al bijna de hele groep met smart op ons te wachten. Het duurde ook niet lang of alle 11 opgegeven deelnemers waren aanwezig.
Na even voorstellen vertelde we de groep even wat over het gebied en de vogelsoorten die je hier zou kunnen tegenkomen. Nog voordat we het gebied inliepen waren soorten als ijsvogel, cetti's zangers en me eerste 2 appelvinken en oeverzwaluwen van het jaar al weer op de lijst gezet.
De mensen komen natuurlijk niet alleen voor een praatje, dus liepen we dus maar snel de Pannekoek in. Hier konden we meteen laten zien dat we al weer aardig in de trektijd zaten. Want terwijl de tjiftjaf volop zong, vloog een groepje koperwieken weer terug richting het noorden. Dat is nou het leuke aan deze tijd van het jaar, zowel zomergasten als wintergasten kan je tegelijkertijd zien. Ook de ijsvogel schoot nog een keer vlug langs, maar helaas was hij niet voor ieder zichtbaar.
Bij het kunstwerk hadden we een blik op polder de Oude Hardenhoek. De naam is wel wat misleidend, want het is geen polder, maar een grote plas met slikken. Maar vroeger was bijna heel dit gebied nog gewoon landbouwgrond, dus vandaar de naam. Onder het kader ruimte voor de rivier is het nu een gigantisch vogelparadijs geworden. Dit was direct te zien aan de honderden wintertalingen, kluten, grutto's, kokmeeuwen enz. Terwijl we de plas afspeuren hoorde ik achter me opeens een geluid dat ik al een tijd niet meer gehoord had, een blauwborst! Weer een zomergast die net gearriveerd was. Helaas waren er maar weinig mensen die hem in beeld kregen.
Een stukje verderop ontdekte Rik en Laurens een tweetal zwartkopmeeuwen in zomerkleed. De vogels zaten ver op de plas, maar kwamen al snel vlak over ons heen vliegen. Fraai!
In de luwte van de rietkraag konden we dankzij de meegenomen telescoop van een van de deelnemers genieten van een aantal pijlstaarten, waaronder ook prachtige mannetjes. We liepen verder over het kaaitje dat tussen de plas van de Pannekoek en de Oude Hardenhoek loopt. Hier zong er tussen de wilgen in de pocht de 2e blauwborst van de dag. Ook vloog er vlak voor ons een waterral langs, die even later weer snel het riet in dook. Terwijl we de blauwborst probeerden te zien, klonk er achter ons het geluid van honderden alarmerende vogels. Voor mij was het meteen duidelijk, er is een roofvogel in het spel! Wat een spektakel om al die duizenden vogels in grote wolken over de plas zien te razen. Ookal is dit eigenlijk gewoon leedvermaak ;). Ook alle deelnemers genoten hier in volle teugen van, wat voor mij ook net zo mooi is om te zien. Daar doe je het voor, mensen laten genieten van al het mooie dat er is te zien in de natuur. Toen alles tot rust was gekomen zagen we nog een havik wegvliegen met tussen zijn poten een geslagen vrouwtje wintertaling. Vlak achter ons zong alweer de zoveelste cetti's zanger van de dag. Dit maal liet de vogel zich ook kort zien, wat niet heel erg gebruikelijk is voor deze soort.
Ondertussen was de rust onder de vogels wedergekeerd, en konden we kijken of er nog iets leuks tussen zat. Dit leverde nog 2 zwartkopmeeuwen, 3 pontische meeuwen, een groepje bonte strandlopers, wat pijlstaarten en een sperwer op. Omdat het begon te regenen liepen we richting de Pannekoek voor wat meer beschutting. Onderweg zagen we nog wat matkoppen, en konden we een kijkje nemen in de broedkolonie van de blauwe reigers.
Toen we in de grienden waren begon het nog harder te regenen. Maar goed dat is het risico van het vak. In het water zwom nog een dodaars zie al weer mooi in zomerkleed was.
Al heel de wandeling zagen we sporen van bevers, maar hier was de aanwezigheid van deze lompe knagers helemaal duidelijk. Zo zagen we vele vraatsporen, wissels en zelfs een burcht.
We waren al weer bijna bij de auto toen ik opeens een ijsvogel zag zitten. Gelukkig kon iedereen na vele keren allen het geluid gehoord te hebben nu dan ook eindelijk oog in oog staan met deze prachtige soort. Een mooie afsluiting voor deze excursie. Bij de auto's namen we afscheid van deze leuke en gezellige groep, en trokken een plan voor de middag.
Gezien het feit dat Rik, Laurens, me pa en ik allemaal de instelling hadden 'nu we er toch zijn, kunnen we net zo goed nog even verder vogelen', besloten we om de omgeving nog eens even door te spitten. Het regende alleen aardig hart, en we waren eigenlijk wel blij dat we weer even warm en droog zaten. Daarom besloten we eerst wat vanuit de auto te vogelen, en hopen op beter weer.
De roerdomp op de Kleine Hardenhoek was helaas niet te vinden, dus reden we verder richting de rivier. Dit leverde nog een 7-tal reeën, wat grote zaagbekken en 2 brilduikers op. Bij een ondergelopen akkerlandje vonden we 4 waterpiepers in een mooi zomerkleed. Extra leuk, want voor Laurens nog nieuw. Ondertussen regende het al een stuk minder, dus besloten we naar het doolhof te gaan. Bij kleine Hardenhoek voor de 3e keer vandaag gestopt, en de hoop op de roerdomp. Dit keer was het raak, en kon Laurens deze fraaie soort nieuw op zijn lijst schrijven.
Mij viel het meteen op dat de snavel en de huid rond het oog opvallend blauw was. Dit had ik bij deze vogel nog nooit eerder gezien. Het blijkt dat de vogels in de paartijd net als blauwe reigers een gekleurdere snavel krijgen. Weer wat geleerd!
We liepen nog maar net het doolhof in, of de lucht begon alweer te lekken. Maar goed, we zijn wel altijd zoet, maar niet van suiker! In het rondje dat we hier liepen zagen we nog een oeverzwaluw, me eerste gele kwikstaart van het jaar, geelpootmeeuw, pontische meeuw, kemphaan en watersnip. Ook opvallend was dat de pinksterbloemen al weer omhoog kwamen. Ze moeten er maar zin in hebben met dit koude weer....
Weer warm in de auto besloten we richting de Deenenplaatweg te rijden. Ondertussen even bij de Oude Hardenhoek gestopt, en de hoop de hier jaarlijks terugkerende rouwkwikstaart te vinden. Ondanks het rouwe weer, geen rouwkwik. Wel kwamen we een aparte gans tussen de brandganzen tegen. De gans leek veel op een brandgans, maar was alleen een stukje groter en een stuk donkerder. De tekening was alleen wel het zelfde als bij een brandgans. Eerst dachten we een melanisme, maar dat zorgt er niet voor dat de poten langer zijn als bij een brandgans. De 2e gedachten was een hybride met een Canadese gans, maar daarvoor zag je te weinig kenmerken van een Canadees terug.
Na wat navraag en wat onderzoek kom ik er op uit dat het waarschijnlijk een jong is van een zuivere brandgans en een hybride brandgans x canadees. Dat verklaard dus dat de vogel niet zuiver is voor een brandgans, maar er wel heel veel op lijkt. Interessant beest!
De Deenenplaatweg heen en weer rijden leverde nog een aantal fraaie dodaars in zomerkleed, grote zaagbekken, 2 lepelaars, ree, vrouwtje nonnetje, 2 zomertaling en een aantal tureluurs op. Omdat het al weer tegen 4e was, besloten we nog even een rondje door de polders van Werkendam te maken, en dan door te gaan naar huis.
Bij de werkschuur van Staatsbosbeheer zagen jakkerde er nog een krijsende slechtvalk over, vloog er een mannetje bruine kiekendief laag over het water en hing er nog een 3e kj pontische meeuw rond. In de polder net daar achter zagen we tussen de grauwe en de grote canadese ganzen nog een fraaie toendrarietgans en een indische gans.
Her en en der liepen groepjes reeën in de polder. Terwijl we staan te kijken naar een zo groepje, zie ik in me ooghoeken opeens iets achter een grote heuvel tevoorschijn komen. Een vos! Vossen zitten er nog best veel in de Biesbosch, maar zien doe je ze maar weinig! Het dier stond stokstijf en hield ons nauwlettend in de gaten. Terwijl we ondanks het slechte licht nog wat foto's probeerde te maken, kwam er op de heuvel erachter opeens een reebok tevoorschijn! Geweldig moment, en ook een uitzondering om deze 2 soorten zo samen op 1 foto te krijgen! Het licht was helaas wel slecht, en ik zat op een zeer ongunstige positie. Maar goed, dat mag het prachtige moment niet verpesten!
Na een paar foto's besloot de vos dat het welletjes was geweest, en verdween hij net zo plotseling als hij ook was gekomen. Wat een moment om mee te maken!
Helaas zijn er altijd weer zeikerds, zo reageerde er niet veel later iemand stellig 'posen kloppen niet, is een opgezette vos'. Tja, je moet maar niets te doen hebben, en een grote fantasie hebben. Natuurlijk is de vos niet opgezet, maar de ree. Heb de ree de hele dag in me rugzak gehad, en op de heuvel gezet, en de hoop dat de vos er onder zou staan. Deze beste man zat dus aardig op het goeie spoor ;) Nouja, dat dacht hij igg.....
Zie Hier een stukje van het AD over de foto.
Met deze mooie ontmoeting was de dag toch weer met stijl afgesloten. Ondanks het wat mindere weer toch een fantastische dag gehad!
