Afscheid van de huiskraai.

Zoals velen al weten is het nu dan echt zo ver, de huiskraaien worden afgemaakt. Er jammer vind ik zelf, maar helaas heb ik er niets over te zeggen. Omdat me moeder zin het om met de vrij harde wind lekker op het strand uit te waaien, besloten we naar de Hoek van Holland te gaan.
In een stevige wind stapte we op de bekende plek van de huiskraai uit de auto. Nu was het een kwestie van zoeken. Voor Jefta was het helemaal spannend, want voor hem zou de huiskraai een nieuwe soort zijn.
In het gras zat een grote groep kauwen, dus besloten we om daar even te kijken. Al vrij snel kwamen we een Noordse kauw tegen, altijd leuk!

                                          Noordse kauw

Op een gegeven moment vlogen alle kauwen op, maar er bleef een vogel zitten. Vrijwel direct zagen we dat het de huiskraai was! Helaas vloog de vogel een paar seconden later achter de kauwen aan. Wel had ik snel nog een bewijsplaatje kunnen maken.

                                          Huiskraai

Nadat de vogel een stukje met de kauwen was meegevlogen, dwaalde deze van de groep af, en lande een stukje verder op. In de hoop de vogel nog beter op de foto te krijgen, liepen we ook maar die kant op. Ondertussen was de blik ook gericht op de Nieuwe waterweg. In de verte zag ik een eend aankomen vliegen, eenmaal in de kijker viel me op dat de een vrijwel helemaal bruin was, en op de vleugels 2 grote witte plekken had. Grote zee-eend! Jefta kon de vogel gelukkig nog optijd zien voordat hij ergens ver achter de golven lande. Ook dit was voor Jefta een nieuwe soort!
Langs het water liepen nog veel steenlopers, en zwom een dodaarsje. Ondertussen hadden we de huiskraai weer gevonden, en met wat geduld konden we de vogel fraai op de foto zetten!

                                          Huiskraai

Zelf vind ik het echt een geweldige vogel!! En ik vind het ook echt zonde dat ze worden afgeschoten, alleen om de reden dat deze soort mogelijk tot overlast voor inheemse kraaien soorten en omdat ze wel eens friet van mensen afpakken! Voor het besluit van de raadvanstate klik dan op deze link. Omdat de vogel na een poosje een stukje verder ging zitten, besloten we verder een stukje verder te lopen naar de plek waar ik hem afgelopen zomer met me werk ook heb gezien. Op deze plek zagen we alleen een overvliegend exemplaar.
We waren beide tevreden met de foto's, en besloten de huiskraaien te verlaten en richting de Noorderdam te gaan. In de hoop dat er met de wind soorten als bijv. drieteenmeeuw en zeekoet richting de dam gewaaid zijn, liepen we de dam op.
Al vrij snel zag ik een kleine meeuw met donkere ondervleugels druk bezig met het zoeken naar voedsel, waarbij hij regelmatig het water in dook. Ik dacht gelijk aan dwergmeeuw, en toen hij in de kijker stond werd deze gedachte bevestigd! Leuk!! De vogel was op korte afstand prachtig te zien!

                                          Dwergmeeuw

Ook liepen er veel steenlopers en paarse strandlopers op de blokken. En 2 oeverpiepers zijn het noemen ook wel waard.

                                          Paarse strandloper

Aan het einde van de dam namen we plaats op de stenen uit de wind, en met de kijker voor de ogen speurde we de zee af. Al snel zagen we een aantal drieteenmeeuwen, die vanaf zee de waterweg opvlogen.

                                          Drieteenmeeuw

Al snel daarna zagen we een eindje uit de kust een jonge jan-van-gent onze richting opvliegen. De vogel liet zich een paar minuten mooi zien, waarna hij samen met 2 aalscholvers weer verder vloog! Toen de jan-van-gent net uit beeld was zag ik opeens vrij dichtbij een zeekoet langs vliegen, zo vaak heb ik deze soort nog niet in Nederland!

                                          Jan-van-gent

Toen ik een drieteenmeeuw aan het volgen was, zag ik opeens een vin onder in het kijkerbeeld boven komen, bruinvis!! Na goed kijken kwamen we uit op minimaal 3 stuks, die aardig dichtbij naar boven kwamen!

Ik heb deze dieren in Nederland nog nooit zo dichtbij gezien. Dit is dan ook de eerste keer dat ik ze ook redelijk op de foto heb kunnen zetten.
Onder het volgen van de bruinvissen, belde me moeder dat we terug moesten naar de strandtent. Al me al een prachtige middag, met meer zeevogels dan ik had verwacht! Helaas ook afscheid moeten nemen van de huiskraaien ;(

Fotograferen tussen de maaltijden door.

Het is kerst, dus dat betekent kerk, en familie bezoeken. Maar met al dat mooie weer heb je niet altijd zin om heel de dag binnen te zitten. Aangezien er deze dagen geen tijd was om een rondje te maken, besloot ik om me eens te richten op de zo genoemde huis,tuin en keuken vogels. Ook deze 'normale' soorten kunnen ook heel erg mooi zijn, maar omdat je ze zo veel ziet let je er alleen niet zo snel op.
Hieronder een aantal foto's van de afgelopen dagen.

                                          Wilde eend

                                          Meerkoet

                                          Merel

                                          Huismus

Op weg naar me grootouders in Wijngaarden zag ik nog een mooie buizerd langs de weg zitten, die zich ook nog eens goed op de foto liet zetten!

                                          Buizerd

Wintervogeltelling en houtsnippen.

Ook deze maand moeten de wintervogeltellingen gedaan worden. In mijn gebied zijn de eerste zwanen al aangekomen. Benieuwd naar wat er allemaal zit stap ik donderdagmorgen op de fiets. De polders zitten vol met meeuwen en nijlganzen. In polder wijngaarden zie ik in de verte een groep zwanen. Uit deze groep kon ik 33 kleine zwanen uitpikken. Ook zit er de bekende kleine zwaan met hangende vleugel.

                                          Kleine zwaan

Op een steenuil en een witte kwikstaart na zit er verder niet veel noemenswaardigs in polder Wijngaarden. 

                                          Steenuil

Na de laatste knobbelzwanen opgeschreven te hebben, rij ik verder naar polder Sliedrecht. Ook hier zitten weer veel zwanen, waartussen 24 kleine! Voor de rest is het niet veel bijzonders. Dit zelfde geld ook voor polder Papendrecht. 

Omdat ik toch dicht bij het Alblasserbos was, besloot ik daar even te zoeken naar houtsnippen. In het totaal kwam ik uit op wel 5 stuks, wat voor de Alblasserwaard lang niet slecht is! Toen het begon te schemeren ben ik maar weer terug naar huis gegaan.

Zaterdag ochtend begon de dag met uitslapen. Omdat het grootste deel van de telling al gedaan was, hoefde ik ook niet vroeg uit de veren. Om kwart over 12 had ik met Jacob en Albert Molenaar bij de Boerenbond afgesproken, om hierna polder Oud-Alblas en Nieuwland te tellen. 

Zoals altijd was er weinig te beleven in deze polder. Maar ja, ook dit moet geteld worden. Een overvliegende ooievaar maakte nog een beetje goed. 

Toen de polder klaar was zijn we verder naar Nieuwland gegaan. We begonnen bij de plas, al soppend door het water konden we een aantal watersnippen opschrijven. Dit zelfde geld voor de plas verderop. Als laatste stond er een veldje met riet en zand wat nog geteld moest worden. Hier vlogen heel wat watersnippen op, waartussen ook 3 bokjes!! Achteraan het veld werden we nog verrast met 5 witte kwikstaarten, wat voor december ook niet eens zo verkeerd is! Zelf had ik deze soort nog nooit goed in winterkleed kunnen bekijken. 

                                          Witte kwikstaarten

Op het moment dat we hadden besloten om weer richting de fiets te gaan, zag ik opeens een zangertje boven in een stuik zitten. Eenmaal in de kijker bleek het om een mooi mannetje roodborsttapuit te gaan!! Voor dit telgebied en voor december doende zeker geen slechte soort! De vogel was druk bezig met het vangen van vliegjes, en met succes ook nog. Het een na het andere insect verdween in de snavel van deze bloeddorstige moordenaar. 

                                          Roodborsttapuit

Onder het fotograferen zagen we nog een witgat, deze werd natuurlijk snel aan de telling toegevoegd. Omdat de wintervogeltelling voor deze maand klaar was, besloten we om nog eens naar het Alblasserbos te gaan, in de hoop op houtsnippen. 

Thuis had ik gelezen dat het record houtsnippen tp in de Alblasserwaard op 7 staat. Dit zouden we met wat geluk nog best wel eens kunnen inhalen dachten we. Bij aankomst in het bos vloog er meteen al een van deze lompe snippen over het pad heen. Nummer een was dus al binnen. 

Na de fiets neergezet te hebben zijn we maar eens gaan lopen. Pad in pad uit, zo gingen we het hele bos door. Na ongeveer 3 kwartier zoeken kwamen we uit op zeker 7 stuks! Nog een en het record was verbroken. Opweg naar de fietsen liepen we nog een aantal paadjes uit, waar we nog niet geweest waren. Op deze paadjes kwamen we nog 3 houtsnippen tegen, het record is dus verbroken!!! Buiten houdsnippen vonden we hier ook nog 4 kleine wintervlinders, waartussen ook een vrouwtje. 

                                          Kleine wintervlinders, onderste foto parend. 

Omdat de schemer aardig begon in te zetten, en je na zonsondergang niet meer in het bos mag komen, besloten we zo op onze wegen naar huis te gaan. 

Met een nieuw record houtsnippen, 3 bokjes, 1 roodborsttapuit en 5 witte kwikstaarten is er geen recht meer om te klagen!!!

Geen ivoormeeuw, maar wel een mooie dag!

De afgelopen weken worden er her en der in Noordelijk Europa ivoormeeuwen waargenomen. Omdat het de afgelopen dagen vanuit het Noorden aardig heeft gewaaid was er de hoop dat deze zeer zeldzame meeuw ook in ons land gevonden zou worden. Dus werd er op het forum van waarneming het plan opgezet om lang heel de Nederlandse kust opzoek te gaan naar de ivoormeeuw. 

Vanochtend stapte ik om kwart voor acht bij Jorrit Vlot en Thijs Fijen in de auto, waarna we richting de kwade hoek reden. Het was nog koud en nat, maar ja, wat doe je er aan? Met de positieve gedachten, alles wat nu valt, valt straks niet meer, kon de moed er in gehouden worden. Toen we aankwamen in de haven van Stellendam, was het nog aardig nat buiten. Maar gelukkig konden we hier vanuit de auto de meeuwen goed afkijken. Meeuwen zat, maar helaas geen ivoormeeuw, of iets wat er dan ook op moet lijken.

Wel zaten er nog een aantal steenlopers en dodaarsjes. 

Toen we zeker wisten dat de haven 100% ivoormeeuwloos was, gingen we verder naar de pier. Dit was de plek waar in 1990 de laatste ivoormeeuw van Nederland was gezien. Zoals verwacht natuurlijk ook hier geen glimp van de soort. Wel zagen we aan de andere kant van de pier 3 lepelaars, 1 roodkeelduiker, honderden steltlopers als bonte en drieteen strandlopers, zilverplevieren, rosse grutto's (waarvan een nog in zomerkleed) en tureluurs. 

Na de boel grondig doorzocht te hebben, werd de tocht vervolgd naar het strand. Bij de parkeerplaats spullen uitgeladen, en lopen maar! Door het hoge water van afgelopen weken, was het pad aardig met een moeras te vergelijken. Maar na wat springen en ploeteren werd het strand nog met blote voeten bereikt!

Het zoeken naar meeuwen kon beginnen. Op het strand zaten weinig meeuwen, maar wat verder op zee was het een stuk drukker. Omdat het te ver was om te determineren, werden  er pogingen gedaan om dichter bij te komen. Als springend over het slik, wisten we iets dichter bij te komen. Maar ook dit leverde geen gewenst resultaat op. Wel zaten er honderden bonte strandlopers, en vloog er een vrouw blauwe kiekendief langs. 

                                          Kwade hoek

Er werd besloten om maar naar de Brouwersdam te gaan. Het hele tafereel van springen en glibberen herhaalde zich weer, maar ook nu wist ik zonder natte schoenen de auto te bereiken. 

Bij de Brouwersdam aangekomen, zagen we dat de dam afgesloten was voor verkeer door hoge waterstand. Dus besloten we om te rijden, en de auto binnengaats van de spuisluis te zetten. Vanaf hier konden we via een tunnel onder de weg door. Op de sluis de scoopen weer opgezet, en speuren maar. De zee zat vol met brilduikers, middelste zaagbekken, eiders en zwarte zee-eenden. Maar na beter zoeken werden soorten als roodkeelduiker, kuifduiker, roodhalsfuut, topper en als klapper de ijsduiker gevonden!!! Na een poosje getuurd te hebben, weer terug naar de auto. Binnengaats zwommen nog 2 zeehonden, waarvan een de grijze en de ander de gewonde zeehond was. Blijft altijd leuk om zeehonden te zien!

                                          Rechts grijze, en links gewone zeehond. 

We reden verder naar de andere kant van de dam, in de hoop hier wel de dam op te kunnen rijden. Ook was dit helaas niet mogelijk, dus werd de volgende stop de Neeltje Jans. Hier aangekomen begonnen met het zoeken naar meeuwen. Aan meeuwen was het erg rustig, en wat er zat, en tussen de meeuwen die er zaten zat ook niks geks. Na een melding van ijseend aan de andere kant van de Neeltje Jans, de auto weer ingestapt. Om vervolgens aan de andere kant weer uit te stappen. Hier vond Thijs al snel een groepje van 4 sneeuwgorzen. Gewapend met camera slopen Jorrit en ik langzaam dichterbij. De vogels waren totaal niet schuw, en lieten zich ook echt prachtig bekijken. Heb zelf nog maar weinig zo mooi de sneeuwgors gezien!

                                          Sneeuwgorzen

Onder het genieten en fotograferen werd Jorrit gebeld door Thijs. Hij zij dat er zonet een raaf over vloog!! Voor zeeland een uiterst zeldzame soort!!! Met grote haast speerde we naar de dijk, maar helaas te laat.

Omdat hier ook aan aantal meeuwen zaten, werd er geprobeerd om met brood de meeuwen dichterbij te lokken. Helaas hadden ze weinig interesse voor het brood. Als troost vloog er dan wel een drieteenmeeuw in winterkleed langs! De vogel had helaas last van een olievlek . 

                                          Drieteenmeeuw in winterkleed

Omdat er geen beweging in de meeuwen zat en er op zee ook niet echt veel te zien viel, besloten we maar om weer richting huis te gaan. Bij Ouddorp zag ik nog een vrouw blauwen kiekendief vanuit de auto. Bij de Brouwersdam toch maar even gekeken of je er met de auto nou wel lang kon. Dit was ook het geval. We zagen hier weer het gebruikelijke, en een paarse strandloper voor de daglijst. 

Helaas geen ivoormeeuw, maar ja het blijft natuurlijk een uiterst zeldzame verschijning. Ook in de rest van het land geen meldingen van deze soort. Maar met een prachtig groepje sneeuwgorzen, ijsduiker, topper, drieteenmeeuw enz. Hebben we natuurlijk helemaal niks te klagen!! Buiten de waarnemingen viel het weer ook helemaal mee, bijna geen regen, en zelfs zo nu en dan de zon!

Jorrit en Thijs, BEDANKT!!!

Nieuwe camera!

Mijn oude Nikon D50 heeft keurig ze best gedaan, maar aan al het goede komt een eind. De 300mm lens was helaas kapot, en de body begon ook steeds meer kuren te krijgen.
Dit was voor mij dan ook de reden om een nieuwe camera te kopen. Want ik zonder camera in de natuur, is zowat het zelfde als dat ik zonder broek rondloop ;)
Op marktplaats vond ik een advertentie in Zwolle, hier stond een Sony Alpha300 aangeboden. Buiten de body zat er ook een 75-300mm, en een 18-70mm lens, 2 tassen, 4GB geheugenkaart enz. bij. En dat voor een leuk prijsje.
Omdat Zwolle vanuit Bleskensgraaf nog een eind reiden is, heeft me oom uit Oene hem voor me gehaald.
Vandaag na het bezoek bij de sneeuwgans de camera opgehaald. Ben er erg blij mee natuurlijk! Hoop er natuurlijk veel mooie foto mee te kunnen maken. Dus hou me blog maar goed in de gaten ;)

Ganzentijd begint weer.

In de afgelopen maand zijn er al weer een hele hoop ganzen terug gekomen. Ik fiets iedere week door de polder naar school, in de gagelopen 3 weken zie je het aantal brandgazen snel groeien.

Vorige week zondag (24-11) ben ik met me vader  aan het eind van de middag nog even in polder Langebroek geweest. Er zaten al aardig wat groepen ganzen. Maar omdat het al tegen de schemer aanzat, hadden we maar de tijd voor een groep. We stopten dus bij de eerst de beste groep. Dit bleek geen slecht idee te zijn. Want vrijwel direct had ik 2 kleine rietganzen in de scoop! Dit blijft altijd een vrij schaarse gans in de polders van de Alblasserwaard.
Tussen de kollen konden we nog 3 ganzen vinden  met halsband, waarvan er 2 een koppel vormde. Helaas was het koppel met groene halsbanden door het licht en de afstand niet af te lezen. Wel kon ik nog een kolgans met zwarte halsband aflezen (0LN). Ook opvallend was een afwijkende kolgans. Dit exemplaar was heel erg licht.

                                          Afwijkende kolgans. Foto: Ron Leeuwis.

Tussen de groep viel me oog opeens op een aparte gans. Na goed gekeken te hebben, bleek dit een hybride brand x kolgans te zijn. Omdat het licht steeds minder werd, besloten we om de groep nog een keer door te zoeken, en dan naar huis. Toen ik de scoop net wou opruimen zag ik opeens een donkere gans van achter. Toen deze zich omdraaide, was het meteen duidelijk dat dit de roodhalsgans was!
Het is me nog nooit gebeurd dat ik de eerste de beste keer ganzen kijken in het najaar meteen de roodhalsgans had! Ondanks het slecht licht nog een matig bewijsplaatje met me mobiel door de scoop gemaakt.

                                          Roodhalsgans

Vandaag (01-12) zijn we met het gezin naar me grootouders in Oene geweest. Op www.waarneming.nl zagen we dat er in Welsum een witte fase sneeuwgans gezien was. Dit is erg dicht bij Oene, dus besloten we voordat we eerst even daar te kijken.
Rond half vier kwamen we daar aan. Helaas was het licht slecht, maar daar doe je nou eenmaal niks aan. Op de dijk vonden we al snel een aantal vogelaars. Zij brachten ons het goeie nieuws dat de vogel er zat.
Helaas zat de vogel op het moment onder aan de dijk, waardoor hij niet in beeld was. Maar na de scoop opgezet te hebben, zagen we al snel een witte kop boven de dijk uitkomen. Met de camera van me Jefta nog een bewijsplaatje kunnen schieten. Onder het bekijken van de gans hoorden we ook nog een raaf overkomen.
Omdat het als snel donker werd besloten we om verder te rijden. Onderweg zagen we nog 3 reeën langs de dijk lopen.

                                          Sneeuwgans

Het ganzen seizoen is dus weer volop bezig. Ik ben ook van plan om de aankomende weken zo nu en dan weer eens de polders van de Alblasserwaard in te trekken, opzoek naar halsbanden, roodhalsganzen enz.
Ook zal het niet lang meer duren  voordat de kleine zwanen langzaam aan weer binnen druppelen in polder Bleskensgraaf, Wijngaarden en Sliedrecht. Heb mijn eerste 2 kleine zwanen al gezien op 26-11 over de polder van Dordrecht.

Geslaagde dag in het Noorden!

Om 10 over 8 vanmorgen stappen Joas, Jefta en ik in de auto bij Arie en de Familie Molenaar. Voor vandaag staat er een dag gepland boven in ons land. De doelsoorten voor de dag waren sperweruil, grote kruisbek en witbandkruisbek.
Rond half 10 kwamen we aan in Zwolle, waar we direct bij de grote groep vogelaars konden aansluiten. De sperweruil zat boven in een boom te genieten van het heerlijke zonnetje, en vloog zo nu en dan eens een paar takken verder, waar hij zo nu en dan weg werd gejaagd door eksters.

In de tussentijd stroomde het aantal vogelaars hard toe, op het eind ong. 150 man! Met de vele (grote) camera's die er aanwezig waren, leek het bij iedere beweging die de vogel maakte een schietveld. :)

Na ongeveer 3 kwartier genoten te hebben van deze prachtige vogel, was het tijd voor een bakkie ;)
Gevuld met een goeie stroopwafel en een warm bakkie, namen we afscheid van de uil. De tomtom stond ingesteld op de parkeerplaats bij het Drents-Friese Wold, om hier te zoeken naar de grote kruisbek.
Na ongeveer drie kwartier karren, leidde de navigatie ons keurig op de juist plaat. Dankzij de goede voorberijding van Jacob, hadden we de Ganzenpoel al snel gevonden.
Voor mij was dit gebied nog compleet onbekend, maar het is echt een prachtig gebied!

                                          Drents-Friese Wold

Genietend van het prachtige landschap werden de scoopen opgezet, en kon het speuren beginnen. Vrijwel direct vlogen er luid roepend 2 kruisbekken over, maar helaas geen grote. Voor de rest zaten er nog andere leuke soorten als: kepen, kuifmezen, zwarte mezen, havik en sijs.
Na ongeveer een kwartiertje in het midden van het veld gepost te hebben, was er nog steeds geen enkel spoor van de grote kruisbek te vinden. We liepen nog wat verder richting de bosrand, met de hoop daar meer succes te hebben.

                                          Wachtend op de grote kruisbek. Foto: Meneer Molenaar.

Hier hoorde we na een poosje een groep kruisbekken. Eenmaal op het geluid afgegaan vonden we de groep boven in een boom. Toen we de scoopen en kijkers er op aan het richten waren, hoorden we een hard en schel 'kuup kuup' vanuit de groep komen, voor Jacob en mij was het meteen duidelijk, GROTE KRUISBEK!!! Doelsoort 2 van de dag was dus binnen. Voor ieder van ons was het ook nog eens een lifer!
Vol met adrenaline speurde we de groep kruisbekken af.

                                          Deel van de groep. Foto: Jacob Molenaar

De groep was druk bezig met het openbreken van dennenappels, die ze zelf met hun snavel konden optellen.
Al snel was de eerste grote kruisbek gevonden! Prachtig om te zien hoe hij met zijn grote snavel de denneappelstjes vakkundig openbrak! Na verder zoeken kwamen we zeker op 8 stuks uit, die zich erg mooi lieten bekijken! Heel erg gaaf!!!
Na een paar minuten vloog de groep op, waarna hij weer landen in een aantal bomen verder op.

                                          Een deel van de groep.

De groep was goed te benaderen, en op een geven moment waren we omsingeld door ongeveer 40 kruisbekken!!! Het leek wel of de groep niet eens door had dat wij er stonden! Ook de grote kruisbekken lieten zich prachtig zien, en vielen ook erg op door hun roep. 

Op de grond leek het wel een dennenappel regen, afkomstig van de kruisbekken. Voor mij is dit ook meteen de mooiste keer kruisbek!

                                       

                                          Grote kruisbek.

Na de vogels een kwartier bewonder te hebben, vlogen ze weer verder. Dit keer vlogen ze helemaal naar de andere kant van het veld. Omdat we ook nog een poging bij de witbandkruisbek in het Noordlaarderbos wilde doen, besloten we om terug te gaan. Vol enthousiasme van deze prachtige waarneming liepen we naar de auto.
Na een klein uurtje rijden kwamen we aan in het Noordlaarderbos. Hier snel de scoopen en camera's gepakt, en lopen maar. In het bos was het wel zoeken naar de goeie locatie, maar na even zoeken stonden we op de plek waar om 13:00 uur de witbandkruisbek nog gezien was tussen de gewone kruisbekken. Het wachten en zoeken kon dus beginnen. We hoorde en zagen wel een aantal leuke dingen als: zwarte specht, boomklever, sijs, keep en appelvind. Maar helaas nog geen spoor van de witband. Toen we opeens een groep kruisbekken hoorden, waren de oren en ogen op scherp gezet, en zochten we geconsenteerd naar de kruisbekken. Hoe we ons best ook deden, we konden de groep maar niet vinden. Hierna op een aantal verschillende punten gestopt, maar ook niks. We kwamen nog 3 andere vogelaars tegen, die precies het zelfde hadden. Zij waren van plan om naar de Swinhoes boszanger te gaan.
Omdat we het idee hadden dat de witbandkruisbek hem niet meer ging worden, besloten we (tegen beter weten in) het zelfde te gaan doen.
Toen we op de tomtom de rijs plande, zagen we dat we dat als alles mee zou zitten we ongeveer een kwartier voor zonsondergang aan zouden komen. De kans dat we de vogel zouden vinden was dan ook erg klein. Maar ja, nooit geschoten is altijd mis.
Zo stonden we dus rond kwart over 4 bij de plek waar hij gezien was. Hier kregen we te horen dat de vogel al anderhalf uur uit beeld was. In de 20 minuten die hier op volgden vonden we ook geen spoor van de vogel. Dus besloten we om richting huis te gaan.

Al met al zeker een geslaagde dag. Jammer van de wintbandkruisbek en de swinhoes, maar met een sperweruil en grote kruisbekken hebben we natuurlijk niets te klagen!!!