woensdag 28 november 2018

Verdwaald of ontsnapt?

Op zaterdag 24 november kwam er uit het Kassengebied van Bleiswijk een melding van een heuse kokardezaagbek. Een prachtige eend die volgens het boekje zou moeten leven in Noord-Amerika. Ondanks dat dit hier een zeer zeldzame soort is, met nog maar 3 geaccepteerde gevallen in Nederland, doet dit het hart van de meeste vogelaars niet echt sneller kloppen... 

Eigenlijk best raar zou je zeggen. Normaal zou heel vogelend Nederland in de auto stormen voor een Amerikaanse soort. Alleen voor soorten als kokardezaagbek zijn we een beetje sceptisch geworden. Opzich wel logisch ook, met zijn grote kuif en mooi gekleurde mannetje, is de kokardezaagbek best een aansprekende soort voor watervogelhouders.                                                                                      Jaarlijks zijn er dan ook best wel een aantal zaagbekken die zich niet helemaal aan de regels houden, en kiezen voor de vrijheid. Zo blijkt bijna iedere vogel uiteindelijk een kwekersring om de poten te hebben. En het geloof in een wilde kokardezaagbek begint daardoor steeds kleiner te worden.

                                                      Kokardezaagbek tekoop

Maar goed, de andere kant van het verhaal is dat het in theorie wel mogelijk is dat we eens een verdwaalde uit Amerika kunnen krijgen. Kijk maar eens op de soortenlijst van de Dutchavifauna. Hier staan best wel de nodige Amerikaanse eendensoorten op, waaronder de kokardezaagbek. Dus waarom zou het geen wilde kunnen zijn?!

Voor het CDNA (Commissie Dwaalgasten Nederlandse Avifauna) is dit onderhand een hoofdpijn soort. De kans op een wilde is aanwezig, maar de kans op een ontsnapte is veel groter! Wanneer moeten ze de soort goedkeuren?! Hiervoor hebben ze de omgekeerde bewijslast in laten gaan. Je moet duidelijk kunnen aanwijzen dat de vogel niet uit gevangenschap komt. Denk hierbij dus aan ringen, beschadigde vleugels enz.

Maar goed, terug naar het begin, de vogel in Bleiswijk. Ook ik ben zo'n vogelaar die niet echt snel meer geloofd in wilde kokarde zaagbekken, en ga er dan ook bijna nooit op af. De vogel in Bleiswijk zat alleen een metertje of 200 van onze werkschuur (Staatsbosbeheer) af...
Achjah, toch maar een poging wagen dan, het is ten slot van rekening wel een gaaf beest om te zien!
Bij aankomst zag ik de vogel al snel tussen een groep kuifeenden zwemmen. Ondanks de afstand was hij toch behoorlijk alert, en zwom meteen van me af. Dit geeft tenminste een klein sprankeltje hoop voor een wilde. Maar met het grauwe weer werd het maken van duidelijke foto's wel een uitdaging!



Het gebied waar de vogel is onder beheer van Staatsbosbeheer, wat voor mij het voordeel was dat ik met de dienstauto naast kon rijden. Dit in de hoop dat de vogel wat rustiger was, en wat meer natuurlijk gedrag zou vertonen. Ik had vooral de hoop dat hij ging poetsen, zodat ik misschien iets van de poten zou kunnen zien. Gelukkig waren de eenden al snel gewend aan de groene auto langs het water, en gingen op hun gemak weer terug naar de orde van de dag. Zo kwam ook de zaagbek regelmatig mooi dichtbij langs zwemmen. Toch wel een heel vet beest eigenlijk!




Maar goed, hij kan wel mooi dichtbij langs zwemmen, zonder foto's van de poten heb je er alsnog 'niks aan'. Wel had ik de vogel ondertussen al 2 keer kort zien fladderen. In mijn ogen zagen de vleugels er prima uit. Ik kon in ieder geval geen afgeknipte vleugeltoppen ofzo zien. 



Na een aantal duiksessies besloot de zaagbek eindelijk dat het nodig was om het verenkleed weer eens een beetje op orde te brengen. Zo nu en dan gebruikte hij daarbij zelfs verschillende keren zijn poten. Nu was het met het slechte licht en het riet dat er continu voor zat best lastig om fatsoenlijke foto's te maken. Maar goed, uiteindelijk had ik allebei de poten redelijk op de foto. Bij het inzoomen van de foto's kon ik eigenlijk zelf geen ring ontdekken! Oei, dit begint de vogel ineens best spannend te maken! 





Gezien het licht gewoon belabberd was, en ik waarschijnlijk toch geen betere foto's zou kunnen maken, besloot ik het hier maar bij te laten. Maar toch, (zover ik kan zien) ongeringd, gave vleugels en een schuwe vogel... Ik zou hem nog niet meteen afkeuren!
Het is te hopen dat er komende dagen nog betere foto's gemaakt kunnen worden van deze vogel! Want met maar 3 geaccepteerde gevallen in Nederland, moet je wel heel goed bewijs hebben om deze vogel de 4e te laten zijn!



Tsjah, of het echt een wilde is moet nog blijken. Maar goed, een ding staat vast, ik heb toch best wel genoten van deze fraaie vogel!

vrijdag 23 november 2018

Weer eens ouderwets 'Twitchen'

Het is al weer een flinke poos terug dat ik mijn laatste blog heb geschreven. Omdat ik mijn schrijfskills toch een beetje wil onderhouden, probeer ik het zo nu en dan weer eens op te pakken. 

Maar goed, Twitichen (achter zeldzame vogels aan gaan)! Ik doe het eigenlijk bijna nooit meer, maar vandaag ben ik toch wel even van mijn geloof afgestapt! Zo zaten Jefta en ik vanochtend optijds in de auto richting Wageningen, waar de zeer zeldzame Notenkraker gemeld was.

De notenkraker is een vogel die voorkomt in de hoge Noord-Europese landen en Siberië. Hij leeft in zulke afgelegen gebieden dat hij het begrip 'mensheid' niet kent. Het resultaat? De vogel heeft volkomen schijt aan de hele horde toegestroomde vogelaars die om hem stond, en was gewoon druk bezig met zijn dagelijkse bezigheden. Dit bestond vooral uit het verzamelen van noten, als het kan zoveel dat er echt niks meer in zijn keel bij kon, en deze daarna te begraven. Vervolgens dekt hij zijn begraven nootje af met wat mos, en bedekt hem daarna nog even voor het mooie met wat eikenbladeren. Een erg vermakelijk gezicht! Moest hij hiervoor soms tussen de mensen door, of over de mensen heen, geen probleem! Het was dan ook geen uitzondering als deze vriend een over je tenen liep of door je haren heen vloog! Echt wat een held! En wat was het ook een fantastische ervaring, en wat een prachtig beest! Ik heb toch wel genoten!




                                             Notenkraker
                                           Voor het beeld, een foto met de telefoon gemaakt. 

Na ons een tijd lang prima vermaakt te hebben bij de notenkraker, zijn we, nu met Jelle Naalden erbij, richting het Brabantse Lith gegaan. Hier zit namelijk al een aantal dagen een zeer zeldzame steppevorkstaartplevier. Deze soort hoort rond deze tijd van het jaar heerlijk in Noord-Afrika te overwinteren, maar zit nu ineens op een akkertje in het koude Nederland. Toch een gevalletje 'verkeerde afslag genomen'! Maar goed, voor ons wel een mooi buitenkansje om deze soorten eens goed te bekijken!
Bij aankomst was de vogel meteen mooi in beeld, en liet zich ondanks de redelijke afstand, toch leuk bekijken door de telescoop. Na een half uurtje vond de vogel het wel weer tijd om zijn dagelijkse calorieën te verbranden, en ging op de wieken. Dit met als resultaat dat de vogel boven onze hoofden een mooie vliegshow weg gaf. Tijdens de show bedacht hij zich dat het wel een goed idee zou zijn om eens dichtbij de weg te gaan zitten, en besloot dus op een paar meters afstand te landen. Ik moet zeggen, dat namen wij hem best wel in dank af! Fantastisch om deze bijzondere soort beeldvullend in de telescoop te mogen bekijken! 



                                            Steppevorkstaartplevier

Met alweer de 2e nieuwe soort van de dag in de pocket, reden we maar weer eens terug richting onze geliefde Alblasserwaard, in de hoop de vanochtend gevonden kokardezaagbek. Helaas was er ondanks veel zoekwerk geen terugmelding meer, dus namen wij eerst maar eens de tijd om wat ganzen te checken. 
Zo zagen we in polder Hardinxveld-Giessendam een aantal fraaie groepen kolganzen, met daartussen ook alweer de nodige brandganzen. Hiertussen vonden we 6 verschillende kolganzen die waren voorzien van een halsband. Op de halsbanden staat een code die je kan aflezen, en vervolgens kan invoeren op www.geese.org. Dit alles met als doel het onderzoek naar de verspreiding van de ganzen. Na de codes ingevoerd te hebben krijg je meteen een overzicht met waar de ganzen allemaal nog meer zijn gemeld. Zo zagen wij vandaag gans 'G58', die helemaal vanuit zijn broedgebied in Rusland is komen vliegen! 

                                           Terugmeldingen kolgans 'G58'

Vervolgens zagen we in polder Sliedrecht een mooie groep van dik 400 toendrarietganzen. Voor de Alblasserwaard toch zeker wel een noemenswaardig aantal! Het leuke was dat hiertussen ook nog 2 kleine rietganzen zaten. Voor de leek is er geen verschil, maar als een beetje ervaren vogelaar pik je ze er wel tussenuit. Deze soort heeft namelijk een kleiner snaveltje met roze band, roze poten, grijzere rug, brede witte staartband en een rossig kleurtje op de borst. Klinkt misschien in gewikkeld, maar in de praktijk prima te doen!

                                            Toendra rietganzen
                                            Kleine rietgans (3e links achter)

Na een aantal minuten gingen de hele groep, zoals wel vaker bij ganzen gebeurd, ineens heel random met z'n allen op de wieken. Gekke zenuwpezen! Maar goed, voor ons een reden om een richting huis ten gaan en het o zo geliefde frituur pannetje eens even goed te laten pruttelen! En oja, onderweg zagen we nog 2 kleine zwanen. Deze prachtige wintergast komt langzaamaan weer binnen druppelen. En als het goed is, zitten er in een aantal weken een paar honderd binnen de grenzen van de Alblassserwaard.

Maar goed, frituurpan! Na een paar uur lang vogelen en weinig eten ontstaat er zo'n ongezonde behoefte aan iets uit het vetpannetje! En ja, daar geef ik me dan graag aan over. Nadat we het nodige bittergarnituur achter de kiezen hadden verstopt, zijn Jelle en ik nog even richting de Donk gegaan, in de hoop de kokardezaagbek alsnog te vinden. Deze bijzondere eend is een dwaalgast uit Amerika, dus de moeite wel waard om even te zoeken. Helaas hebben we hem ondanks een behoorlijke wandeling langs het Achterwaterschap niet meer kunnen vinden, en zijn maar weer richting de auto gegaan. Maar goed, met een dikke slechtvalk die op zijn luie gat de polder vanaf een hek zat te observeren, een paar gillende waterrallen uit het riet en een mooie zonsondergang, hoor je mij ook niet meer klagen hoor!


Was weer een heerlijk dagje buiten met leuke soorten en ook de nodige lachspiertrainingen. Helemaal top dus!

zondag 6 maart 2016

Ruimte voor de rivier werpt zijn vruchten af!

Vorig jaar is het ruimte voor de rivier project in de Brabantse Biesbosch opgeleverd. De oude akkers en weilanden tussen Werkendam en de Hardenhoek zijn omgetoverd in een compleet nieuw natuurgebied! Overal kreekjes en slikken, met daartussen nog wat oude poldertjes. De Brabantse Biesbosch had met de vroegere polders Hardenhoek en Oude Hardenhoek al een functie als ware vogelmagneet. Deze polders zijn al heel wat jaren terug onder gelopen. Nu de dijken op verschillende plekken zijn doorgestoken, en het water door de polders loopt, is dit natuurgebied nog heel vel groter geworden!

Vanmiddag reden me vader en ik Werkendam uit, en zagen al snel een fraai paartje pijlstaart zwemmen. In de Muggenwaard liet de gemelde amerikaanse wintertaling zich helaas niet vinden. Maar saai was het zeker niet, want wat een bizarre aantallen vogels zaten er! Zonder enige moeite telde we al een dikke 400 pijlstaarten en 350 grutto's! Daarnaast ook nog honderden wintertalingen, krakeenden, slobeenden en kieviten. Daartussen zagen we ook nog eens 6 kemphanen, een slechtvalk, een groepje witte kwikstaarten, 6 nonnetjes, tafeleend en mijn eerste 2 zomertalingen dit jaar! Heerlijk vogelen zo, je komt werkelijk ogen te kort!

Ook de rest van de ondergelopen polders zaten vol met vogels! Ook opvallend veel waterpiepers en witte kwikstaarten! Vooral langs de weg bij polder Maltha zaten er opvallend veel! Ook zaten hier als gewoonlijk nog een aantal nonnetjes.

                                          Waterpieper

Na nog een paartje ijsvogels gezien te hebben, reden we door richting de Petrusplaat. Hier was het vrij rustig, maar een aantal dodaars, 4 reeën en een groepje van 1 fuut en 4 kuifduikers zijn zeker het noemen waard, Vooral die kuifduikers blijven schaars in het binnenland!

Een bezoekje aan de Deenenplaatweg leverde nog een 36 bergeenden, een groep rietgorzen, 4 dodaars, geelpootmeeuw, grote zaagbek en een ree op.

Al met al weer een leuk middagje vogelen in een waar vogeleldorado!

zaterdag 5 maart 2016

Ouderwets rondje Alblasserwaard

Vanochtend niet vroeg weg, maar een ochtendje rustig aan doen. Na rustig opstarten en wat verplichtingen, stapte ik vanmiddag op de fiets. Het was heerlijk weer, en de laatste weken heb ik niet veel rondjes door de Alblasserwaard gemaakt. Hoog tijd voor een ronde in mijn zogenaamde 'local patch' in het vogelaarsjargon.

Al een tijd lang was ik niet meer op Gors Landhoeve geweest. Daarom besloot ik hier maar eens te starten. Helaas was het water erg hoog, en kwam ik niet veel verder als een roepende waterral, een groep kieviten en een groep wintertalingen. 
Ik besloot de rivier af te fietsen richting Alblasserdam. Dit leverde nog de eerste oeverloper 2016 voor de Alblasserwaard op. Daarnaast liet een van de vele Kinderdijkse cetti's zangers zich ook nog even horen! Voor zo'n ukkie maakt hij toch behoorlijk wat geluid!

Al een tijd lang hangt er een oeverpieper rond op de Crezéepolder. Voor hier in het binnenland toch wel goeie soort! Omdat er tussen de Crezéepolder en de Alblasserwaard alleen maar een rivier ligt, besloot ik vorige week op Alblasserdam te kijken, in de hoop dat de pieper toen een uitstapje zou maken. Wat bleek, de oeverpieper zat zoals gehoopt aan de goeie kant van de rivier. Weer een lifer voor de Alblasserwaard! Helaas was het water vandaag te hoog en was het erg druk met fietsers, waardoor de pieper zich niet liet zien. 

Omdat ik al een tijd lang niet in Parkhuis Kinderdijk ben geweest, besloot ik hier maar even een rondje te maken. Hier kwam ik al snel John Korteweg tegen. Toch maar even van de fiets stappen. Zoals altijd was het weer erg gezellig! Ook leverde een rondje door het Parkhuis nog een sperwer, ooievaar op nest, 2 boomklever, 2 groene specht, witkoppige staartmees en een heel fraai vrouwtje pijlstaart!!! Kruipend over de grond en tijgerend tussen de hondenpoep door, kregen we dit fraaie ranke eendje nog leuk op de foto. Wat een bizarre waarneming voor hier!!



                                          Pijlstaart
                                          Witkoppige staartmees

Gezien het feit dat ik John al een heel lang niet gesproken had, was het erg leuk om zo weer eens een rondje te maken. Helaas hield hij me wel van me doel af, namelijk kijken voor een nieuwe fiets bij de Kringloop ;) Daar aangekomen werd ik niet meer naar binnengelaten door de beste man, het was sluitingstijd..

Nouja, nu was ik toch in de buurt van Nieuwland, dus daar maar even kijken. Helaas is het gebied na grootschalig klepelwerk een stuk minder interessant geworden. Vooral watersnip en bokje zijn behoorlijk in aantal gezakt! Eenden zaten er nog wel zat in de plassen, vooral krakeenden, wintertalingen, kuifeenden en wilde eenden. Ook een grote gele kwikstaart, witte kwikstaart, dodaars en een paartje slobeenden waren het noemen ook nog wel waard. Het zijn trouwens wel prachtige beesten die slobeenden, en dan helemaal die mannetjes! Wat een fraaie kleuren!

Als laatste nam ik nog even een kijkje in het braakliggende terrein tussen Baanhoek en Papendrecht. Helaas zijn zie hier al weer aardig aan het werk. Wel leverde dit bezoek nog een witgat, een paartje kievit en een paartje kneu op. 
Op de terugweg liepen er in polder Papendrecht nog een 4-tal reeën. Blijven fraaie beesten!

dinsdag 1 maart 2016

Wat is dat toch met die taiga's?!

Na op de 22e een lange dag gewerkt te hebben in het Alblasserbos Papendrecht, fietste ik half verzopen nog een rondje door het bos. Op een smal paadje viel mijn oog opeens op een opvallend witte boomkruiper. Na de taiga boomkruiper van Alblasserbos Kortland voor de zekerheid toch maar even de kijker erbij gepakt. In de kijker kroop er een boomkruiper met een witte buik, grote wenkbrouwstreep, lange achternagel en onderbroken vleugelstreep de boom op! Dat moet wel een taiga boomkruiper zijn! Kort daarna gaf de vogel bevestiging door opeens hard te gaan zingen! Bizar, een 2e taiga boomkruiper in de Alblasserwaard, en dan nog zingend ook! Of dat nog niet genoeg was reageerde er kort daarna nog een andere taiga boomkruiper terug! Samen met de vogel van Kortland dus 3 taiga boomkruipers in de Alblasserwaard!!!


                                          Taiga boomkruiper

De hier op volgende week lieten de taiga's door veel mensen prachtig bekijken!  Ze zijn een stuk minder schuw als onze eigen boomkruipers. Deze kruipen 9 van de 10 keer achter een stam als je in de buurt komt. De taiga's daar in tegen trekken zich bijna niets van je aan, je kan ze dan ook op enkele meters afstand benaderen!
Ook opvallend is dat de vogels echte helemaal onderaan de stam beginnen, soms zo wat op de grond! Ze duiken dan tussen de bramen naar beneden, om vanaf de bomosde onderkant van de stam omhoog te kruipen.



                                         Taiga boomkruiper

Afgelopen zondag stonden Karel Hoogteyling te genieten van deze prachtige soort. De vogels droeg zich nu opvallend territoriaal! Het mannetje riep en zong regelmatig, en ging ook de concurrentie aan met de normale boomkruipers en de 2e taiga boomkruiper! Opvallend is dat de vogels ook altijd binnen een vast territoria zitten. Nog gekker werd het toen we met zekerheid nog een 3e vogel konden vaststellen bij de 2 bekende vogels in het Alblasserbos Papendrecht! Waar komen ze opeens vandaan? En waarom kiezen ze nou juist voor de Alblasserbossen? Hoe dan ook, het is wel heel erg gaaf!


                                          Taiga boomkruiper

Het feit dat de vogels zo territoriaal zijn maakt het wel spannend! Zouden ze van plan te zijn om hier te gaan broeden? Helemaal omdat ze al een ruime week op de zelfde plek zitten, en ze deze ook nog eens fel verdedigen. Het biotoop is in mijn ogen ook geschikt, dus wie weet... 

zondag 14 februari 2016

Taigaboomkruiper in de Alblasserwaard!

Toen ik vrijdag bezig was met de maandelijkse watervogeltelling, kwam er een bericht van een heuse taigaboomkruiper in het Alblasserbos Kortland! Man, wat een soort voor de Alblasserwaard!! De vogel was in de facebookgroep 'natuur in de Alblasserwaard' door een Alblasserdamse vogelaar geplaatst als boomkruiper. De alerte Cornelis Fokker determineerde vogel niet veel later als een taigaboomkruiper! Wat gaaf! Maar goed, als je aan het tellen bent, kan je niet zomaar stoppen. Hopen dat hij blijft zitten dus!
Zaterdag liet de vogel zich ook door veel mensen mooi bekijken. Ik zat toen echter met Wouter in Noord-Holland, dus nog maar harder duimen!

Het plan was om vanmiddag te gaan. Helaas regende het behoorlijk hard, en viel er ook geregeld natte sneeuw. Maar goed, een soort als deze mag je als Alblasserwaardse vogelaar natuurlijk niet missen in je gebied! Daarom kropen Jefta en ik na het middageten in een regenpak, en op naar Alblasserdam. De natte sneeuw in combi met de snijdend koude wind zorgde voor een barre fietstocht! Maar goed, je moet er maar wat voor over hebben!

Vlak voordat we aankwamen in het bos werd de zoektactiek maar eens doorgesproken. Gister moesten mensen regelmatig 1,5 uur lang zoeken voordat ze de taiga vonden. Dat werd dus een pittige kluif!

We liepen nog geen 2 minuten in het bos, of Jefta zag al een boomkruiper in een oude fruitboom. Meteen viel op dat hij een zeer lichte buik had. Snel de kijker erop, en er was opeens een kort snaveltje, dikke oogstreep en een trappejte op de vleugel zichtbaar, taigaboomkruiper!!! Man, wat ging dat moeilijk. Ondanks dat het weer alleen maar slechter en slechter werd, liet de vogel zich toch op korte afstand prachtige bekijken, en zelfs horen! Ook wist ik nog een paar vage bewijsplaatjes te maken! Wat een mooie soort voor de Alblasserwaard, en tevens me eerste taiga voor Nederland! Met de witoogeend van Sliedrecht erbij, binnen een week dus 2 goeie nieuwe soorten voor de Alblasserwaard!




                                          Taigaboomkruiper

zaterdag 13 februari 2016

Toch nog de roodkeelnachtegaal!

Zoals iedereen waarschijnlijk wel weet zit er in het Noord-Hollandse Hoogwoud een prachtige roodkeelnachtegaal! Dit is de eerste keer dat deze prachtige soort ons land weet te vinden! Onder de vogelaars dus een echte 'zwarte jongen'! Ondanks het feit dat de vogel er al een maand zit, had ik helaas geen kans gehad om er langs te gaan. Iedereen is onderhand al geweest, dus begon ik de hoop te verliezen om deze prachtige soort nog eens te zien.

Toen ik van de week contact had met Wouter Boer om vandaag te gaan vogelen, ontstond het plan om eerst bij de roodkeel langs te gaan, en daarna naar Ijmuiden te gaan voor zeevogels! Toen was er ineens weer die hoop!

Rond half 10 vanochtend stapte uit in het kleine Hoogwoud. Meteen even een moment om te noemen hoe bijzondere hobby dit is. Je komt echt werkelijk overal en nergens! Van het kleinste afgelegen gat tot in de hoofdstad! Maar goed, de roodkeelnachtegaal... Op de bekende plek zagen we al wat vogelaars staan. Aan de lichaamshouding zag je van ver al dat de vogel nog niet in beeld was. Lekker spannend dus! Aangeschoven bij de groep hoorde we de vogel wel zachtjes zingen vanuit een van de tuinen! Bizar! Maar goed, nou mag ik misschien een beetje ontevreden klinken, maar bij zo'n mooie soort neem ik niet genoeg met alleen de zang! Dat werd wachten dus! Wouter had de vogel al eerder mooi gezien, dus zijn gezicht was een stuk minder gespannen als die van mij. In een gure wind stonden we daar dus met z'n alle voor het steegje te wachten. Op het voer kwamen verschillende vogels als zanglijster, merel en koolmees af. Zelfs een fraai mannetje zwartkop liet zich nog kort zien. Maar goed, de roodkeel bleef maar diep in de struiken zitten.

Toen opeens, vanuit het niets, zat hij vlak voor ons op het pad! Het was maar een seconde of 2, maar wat een adrenaline stoot gaf dat!!! Op de foto's is hij prachtig om te zien, maar als hij dan in het echt voor je staat is hij nog 10x mooier! Wouw, wat een kick! En dat allemaal in 2 seconde! De dikke 3 kwartier hierna liet de vogel zich helaas maar weinig zien. Maar goed, 3 keer liet hij zich, ookal was het kort, prachtig zien! Omdat hij telkens maar kort te zien was, nam ik niet veel tijd voor een foto, maar besloot vooral te genieten door de kijker. Wel heb ik 1 simpel bewijsplaatje kunnen maken.

                                          Roodkeelnachtegaal

Omdat we de vogel prachtige hebben gezien, en het er niet op leek dat hij zich binnen korte tijd nog goed zou laten zien, verlieten we Hoogwoud, en reden richting Ijmuiden. In de auto konden we onze onderhand bevroren handen en voeten even lekker opwarmen, en nog even nagenieten van deze prachtige vogel!

Aangekomen op Ijmuiden, werden we bijna meteen de auto uitgeblazen. Wat een wind! We waren nog maar kort aan het lopen, of Wouter zag opeens  een fraaie 1e winter kuifaalscholver vlak voor de kant naar boven komen! De vogel bleek totaal niet schuw te zijn, en liet zich ruim een half uur prachtig zien! Van de vele keren dat hij dook, kwam hij in het totaal 4x naar boven met een vis in zijn snavel! Nou heb ik in Nederland al veel kuifaalscholvers gezien, maar nog nooit zo mooi dichtbij als deze!





                                          Kuifaalscholver

Ook leuk waren de altijd fraai steenlopers, oeverpiepers, dodaars en een grote aalscholver!

                                          Steenloper
                                          Oeverpieper

De wind kwam helaas uit het Oosten, wat voor zeevogels niet echt goed is. Ondanks dat was het toch goed toeven op de Zuidpier. Naast de standaard leuke zeesoortjes als steenloper, paarse strandloper, brilduiker en oeverpieper, zagen we ook opeens een fraaie ijduiker naar boven komen! De vogel deed eer aan zijn naam, en dook behoorlijk veel en ver. Ondanks dat liet hij zich regelmatig erg fraai zien! Na de handtamme vogel van Den-Haag leek hij ver te zitten, maar goed, voor een ijsduiker zat hij alsnog dichtbij! Blijven toch erg indrukwekkende beesten!



                                          Ijsduiker

Terug richting de auto zagen we zeker nog 6 bruinvissen. Blijft ook altijd bijzonder om te zien. Helemaal omdat er eentje was die een keer helemaal boven water sprong! Mooie beesten!

                                          Bruinvis

Al met al weer een heerlijke en gezellige dag vogelen! Wat ben ik blij dat ik die roodkeelnachtegaal alsnog binnen heb! Daarnaast is een middag zeevogel altijd erg leuk! Helemaal met soorten als ijsduiker, kuifaalscholver en grote aalscholver!!!

Wouter, bedankt!