zondag 24 augustus 2014

Genieten op Kootwijk

Het zonnetje schijnt, de vlinders fladderen overal rond, de paardebijters scheren tussen de bomen door, de zweefvliegen zoemen rond je oren, en ondanks dat het al eind augustus is, zingen de vogels volop, kortom, een prachtige zondagmiddag. Op zo'n mooie middag als dit wil je natuurlijk niet alleen maar een beetje thuis zitten, maar er juist lekker op uit gaan.
Nu heb ik het geluk dat ik ouders heb, die er dan ook net zo over denken. Dus niet veel later zaten we in de auto richting Kootwijk, om daar heerlijk te struinen.
In de Loofles werd de auto langs een zanderig paatje gezet, gingen de camera's en kijkers om de nek, werden de veters van de wandelschoenen nog een goed aangetrokken, en lopen maar! Al snel kwamen we bij een prachtige poel aan, waar Richard, Corné, Jacob en Patrick al eerder deze week een geelvlekheidelibel hadden gezien. Deze soort was voor mij nog nieuw, maar goed, hoe groot is de kans dat je een zo'n heidelibel tussen de honderden andere heidelibellen vind?

Die kans bleek groter te zijn dan ik dacht, want al vrij snel riep Jefta me, met de melding dat hei een heidelibel met best wel gele vleugels zag. Snel maar voorzichtig eropaf gelopen, waarna een oogblik voldoende was om de libel als een zekere geelvlekheidelibel te determineren!!! Na een enthousiaste kreet kwam ook vaderlief snel op ons af gelopen, waarna we met z'n drie deze fraaie libel aan zaten te gapen! Wat is het toch een prachtige soort!


                                          Geelvlekheidelibel 

Na ruim 20 minuten genoten te hebben van deze pracht soort vloog hij helaas op, waarna hij hoog in de bomen ging zitten. 


                                          Geelvlekheidelibel 

Buiten de geelvlek was er ook nog een hele hoop ander moois te zien. Zo zagen we honderden zwarte heidelibellen, tengeren, tang en gewone pantserjuffers.

                                          Moerassprinkhaan

                                          Tengere pantserjuffer
                                          Zwarte heidelibel 

Aan de andere kant van de poel zat het helemaal vol met hooibeestjes, wat ook altijd een fraai vlindertje blijft. Het mooist vond ik nog wel een gewone oeverlibel, die een zwarte heidelibel op z'n gemakkie zat op te peuzelen!

                                          Oeverlibel met zwarte heidelibel
                                          Hooibeestje

Omdat we nu toch in Kootwijk waren, besloten we meteen maar een kijkje te nemen in het Kootwijkerzand. Bij aankomst fladderde al meteen wat heivlinders over de heide, waarna ze vaak in het zand lande. Man, wat hebben die beesten een schutkleur als ze op de grond zitten!

                                          Heivlinder

Nu nog hopen op zijn kleinere neefje, namelijk de kleine heivlinder. Dit is nog de enigste plek in Nederland waar deze soort nog leeft, dus zou leuk zijn als we hem zien. 
Ongeveer 10 gewone heivlinders later, riep me pa dat hij een kleine dacht te zien. En inderdaad, hij had er een in beeld! Het was wel moeilijk zoeken, ook al legde hij het nog zo goed uit, want deze dingen hebben nog een grotere schutkleur als de gewonde heivlinder! Pas me 2e keer dat ik ze zie, en voor me ouders en Jefta pas de eerste, dus nog leuker!!

                                          Kleine heivlinder

Toen ik een stukje vooruit struinde hoorde ik opeens een bekend geluid, namelijk die van de duinpieper! Leuk, helaas niet gezien, maar goed horen is scoren ;)
Voor de rest was het heerlijk struinen op die toch wel unieke grote zandvlakte. Overal vlogen heivlinders en hooibeeste, en zo nu en dan ook weer eens een kleine heivlinder, kortom, genieten!


                                          Kleine heivlinder

De tijd vloog, en voordat je het door had stond de klok al weer op half 8, dus het werd zo'n beetje tijd om richting huis te gaan. Rond een uur of 8 verlieten we het bos, waarna we een uurtje later weer op de vertrouwde Abbekesdoel arriveerde.

Al met al weer een heerlijke dag, prachtig weer, mooi gebied, mooie soorten, en ook nog eens een prachtige nieuwe soort! Kortom, weer niets te klagen!

zaterdag 23 augustus 2014

Lekker avondje Zeeland!

Zo daar ben ik weer! Na 3 weken met het gezin in het prachtige Schotland doorgebracht te hebben, zijn we gister middag weer veilig aangekomen op de Hoek van Holland.

Vandaag meteen weer met Jacob en Bastiaan de Alblasserwaard weer rond gefietst opzoek naar libellen. Veel bijzonders was het niet, maar paardenbijters, bruine en blauwe glazenmakers zijn dan niet het meest bijzonder, maar wel prachtig om te zien!

                                          Paardenbijter

Net voor het eten sms't Jacob of ik mee naar Zeeland wil gaan, om hier de hop, zwarte zeekoet, en ross gans te proberen. Daar kan ik natuurlijk geen nee tegen zeggen! Het klinkt voor de fanatieke vogelaars misschien wel een beetje raar, maar een hop spreekt me meer aan dan een ross gans. Toen ik net begon met het kijken naar vogels, kon ik uren bladeren door de ANWB vogelgids, die me pa toen al in de kast had staan. Iedere keer als ik de gids door bladerde, stopte ik standaard bij de hop, want wat was dat toch een bijzondere en prachtige vogel! Na al zeker 5 jaar later, blijf ik nog steeds met bewondering kijken naar foto's van de hop!
Foto's kijken is natuurlijk leuk, maar het zal natuurlijk nog veel mooier zijn als je hem eens live kon zien! Zou dit de dag worden waar ik al ruim 5 jaar over droom..............?

Rond kwart voor zeven stopte de zilveren auto van de Molenaartjes voor de deur. Snel stapte Jefta en ik in, waarna we koers zette richting de Brouwersdam. Hier zit al een paar dagen lang een zwarte zeekoet, een soort die ik Schotland met honderden heb gezien, maar die in Nederland nog verschrikkelijk lastig blijkt te zijn. Vorige winter heb ik maar liefst 3 keer de waarschijnlijk zelfde vogel op de Brouwersdam weten te missen, en dat terwijl hij die dag nog gemeld was!! Dus de hoogste tijd om deze vogel eens binnen te tikken! De vogel word al een paar dagen lang op het zelfde punt door veel mensen gezien, ook vandaag nog, dus moest wel een intikker worden.

Eenmaal op de Brouwersdam aangekomen, bleek de vogel onvindbaar te zijn. DIT MEEN JE TOCH NIET!!!? Al heel de dag word de vogel op het zelfde punt gezien, en als ik dan eindelijk op de dam sta, blijkt hij onvindbaar. Maar goed, veel tijd hadden we niet, en met een aantal grote sterns als troostprijs, zette we koers richting Nieuw-Haamstede voor de hop. Aangekomen op het oude vliegveld kregen we van Corstiaan Beeke uitleg waar de vogel ongeveer zat. 
Op de benoemde plaats de scoop opgezet, en begonnen met speuren. Al snel verdween er een zebrarug in me beeld, HOP!!!!! Yeah, droomsoort is binnen!!!! Ondanks het grauwe weer liet de vogel zich voortreffelijk zien, wat een prachtvogel!!


                                          Hop

Na een aantal minuten van deze prachtvogel genoten te hebben, werden we verrast door een keiharde plensbui. Dit werd de vogel iets te veel van het goeie, dus vloog hij richting de struiken langs het veld. Wat een gaaf gezicht om deze super soort ook nog eens in vlucht te zien!

Niet alleen de hop, maar ook wij zochten de beschutting op in de auto. Omdat de tijd begon te dringen reden we verder richting ross gans. Nog shakend op de achterband probeerde ik ter plekken samen met Jacob dit gansje in de scoop te krijgen. Als een waterval viel het water uit de lucht, maar gelukkig was daar meneer Molenaar met de plu om ons droog te houden. Helaas bleek de ross gans tussen de honderden brandjes onvindbaar te zijn. Daarom zijn we maar weer ingestapt, en richting de Alblasserwaard gereden. 

Op de terugweg wilde meneer molenaar voor ons toch nog even over de Brouwersdam rijden, om nog een blik oven het Haventje te werpen. Het begon al aardig te schemeren, maar toch probeerde we de zwarte zeekoet, of ook wel zeedonder ;) te vinden. Op de blokkendam zag ik vanuit de auto al een wittige vogel zitten, het hart begon sneller te kloppen, zal dit hem dan toch echt zijn?! Een blik door de scoop zij genoeg, dit is hem dan toch echt!!! Geluiden als YEAH, BAM, HEBBEN kwamen uit de keel van Jefta en mij op het moment dat we na 4 keer dippen de zwarte zeekoet dan eindelijk in beeld hebben! Ondanks het matige licht was de vogel door de scoop toch nog leuk te zien terwijl hij zijn poetbeurt deed. Wat een fraaie soort!

Omdat het steeds donkerder werd, reden we dan terug naar huis. Na jaren wegdromen bij foto's, vandaag dan eindelijk een echt hop binnen, en ook de tot vandaag aan toe erg vervelende zeekoet vormde soort nr 293 op mijn levenslijst. Dus er is geen enkele reden om te klagen!!!

Familie molenaar, weer hartelijk dank voor deze onvergetelijk avond!