Nu heb ik het geluk dat ik ouders heb, die er dan ook net zo over denken. Dus niet veel later zaten we in de auto richting Kootwijk, om daar heerlijk te struinen.
In de Loofles werd de auto langs een zanderig paatje gezet, gingen de camera's en kijkers om de nek, werden de veters van de wandelschoenen nog een goed aangetrokken, en lopen maar! Al snel kwamen we bij een prachtige poel aan, waar Richard, Corné, Jacob en Patrick al eerder deze week een geelvlekheidelibel hadden gezien. Deze soort was voor mij nog nieuw, maar goed, hoe groot is de kans dat je een zo'n heidelibel tussen de honderden andere heidelibellen vind?
Die kans bleek groter te zijn dan ik dacht, want al vrij snel riep Jefta me, met de melding dat hei een heidelibel met best wel gele vleugels zag. Snel maar voorzichtig eropaf gelopen, waarna een oogblik voldoende was om de libel als een zekere geelvlekheidelibel te determineren!!! Na een enthousiaste kreet kwam ook vaderlief snel op ons af gelopen, waarna we met z'n drie deze fraaie libel aan zaten te gapen! Wat is het toch een prachtige soort!
Geelvlekheidelibel
Na ruim 20 minuten genoten te hebben van deze pracht soort vloog hij helaas op, waarna hij hoog in de bomen ging zitten.
Geelvlekheidelibel
Buiten de geelvlek was er ook nog een hele hoop ander moois te zien. Zo zagen we honderden zwarte heidelibellen, tengeren, tang en gewone pantserjuffers.
Zwarte heidelibel
Aan de andere kant van de poel zat het helemaal vol met hooibeestjes, wat ook altijd een fraai vlindertje blijft. Het mooist vond ik nog wel een gewone oeverlibel, die een zwarte heidelibel op z'n gemakkie zat op te peuzelen!
Oeverlibel met zwarte heidelibel
Hooibeestje
Omdat we nu toch in Kootwijk waren, besloten we meteen maar een kijkje te nemen in het Kootwijkerzand. Bij aankomst fladderde al meteen wat heivlinders over de heide, waarna ze vaak in het zand lande. Man, wat hebben die beesten een schutkleur als ze op de grond zitten!
Heivlinder
Nu nog hopen op zijn kleinere neefje, namelijk de kleine heivlinder. Dit is nog de enigste plek in Nederland waar deze soort nog leeft, dus zou leuk zijn als we hem zien.
Ongeveer 10 gewone heivlinders later, riep me pa dat hij een kleine dacht te zien. En inderdaad, hij had er een in beeld! Het was wel moeilijk zoeken, ook al legde hij het nog zo goed uit, want deze dingen hebben nog een grotere schutkleur als de gewonde heivlinder! Pas me 2e keer dat ik ze zie, en voor me ouders en Jefta pas de eerste, dus nog leuker!!
Kleine heivlinder
Toen ik een stukje vooruit struinde hoorde ik opeens een bekend geluid, namelijk die van de duinpieper! Leuk, helaas niet gezien, maar goed horen is scoren ;)
Voor de rest was het heerlijk struinen op die toch wel unieke grote zandvlakte. Overal vlogen heivlinders en hooibeeste, en zo nu en dan ook weer eens een kleine heivlinder, kortom, genieten!
Kleine heivlinder
De tijd vloog, en voordat je het door had stond de klok al weer op half 8, dus het werd zo'n beetje tijd om richting huis te gaan. Rond een uur of 8 verlieten we het bos, waarna we een uurtje later weer op de vertrouwde Abbekesdoel arriveerde.
Al met al weer een heerlijke dag, prachtig weer, mooi gebied, mooie soorten, en ook nog eens een prachtige nieuwe soort! Kortom, weer niets te klagen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten