vrijdag 25 december 2015

Fijne feestdagen!

Iedereen een hele fijne gezegende kerst, en de beste wensen voor 2016!
Bedankt voor het lezen van deze blog dit jaar, en hopelijk tot ziens in het veld!


Groeten,
Jonathan. 

zaterdag 19 december 2015

Opnieuw de delta en een excursie

Voor vandaag stond er weer een excursie op de planning, en dit maal op de Brouwersdam. Voor mijn vader en mij een uitdaging, want een excursie langs een geasvalteerde dam, is toch iets heel anders als een van onze gebruikelijke excursies in een mooi gebied als bijv. de Kwade Hoek. Iets nieuws, dus even wennen. Voordeel op de Brouwersdam is echter dat je er altijd veel vogels hebt, en dus ook altijd verzekerd bent op succes!

Tot onze grote verbazing kwamen we vanochtend niet als gewoonlijk net op het laatste moment, maar gewoon een dik half uur te vroeg aan op de locatie. Aangekomen in het Haventje had ik dus gewoon mooi de tijd om even rustig de zee af te scannen. Dit zorgde ervoor dat de deelnemers bij aankomst meteen als 2 zeekoeten, 1 zwarte zee-eend, een groep rotganzen en 16 roodkeelduikers stuk voor stuk in beeld kregen. Een warm welkom lijkt mij! Dit kan je trouwens ook letterlijk nemen, met 15 graden in december is het namelijk verre van koud! Nou hou ik er wel van als het lekker vriest, maar als je vogelt op open en winderige plaatsen als de Brouwersdam, is 15 graden eigenlijk best wel lekker!

Rond een uur of 10 waren we compleet, en met al een aantal leuke soort opzak, konden we nu dan 'officieel' van start gaan. Gewapend met vogelgidsen en telescopen leerde men de kuifduiker, geoorde fuut, fuut, roodkeelduiker en middelste zaagbekken te onderscheiden. In zomerkleed is dit natuurlijk een eitje, maar zoals nu in winterkleed, kunnen ze voor de beginnende vogelaar best lastig zijn! Maar goed, de groep was gemotiveerd en zeer leergierig, waardoor ze binnen de korstte keren de soorten van elkaar wisten te onderscheiden!


Wanneer je een gezellige en gemotiveerde groep als deze hebt, is dit als gids ook erg leuk vogelen kan ik je zeggen! En als je dan verder richting de Spuisluis een fraai mannetje ijseend kan aanwijzen, barst het feest helemaal los. Prachtig om te zien hoe mensen zo kunnen genieten van de vogels die ze zien, dat is waar je het voor doet! 
Ondanks het feit dat de ijseend veel dook, liet hij zich uiteindelijk door heel de groep goud bekijken! Daarnaast was het met tientallen middelste zaagbekken en brilduikers, wat kuifduikers, eiders, geoorde futen, steenlopers en drieteenstrandlopers, toch weer erg leuk vogelen hier!

                                          Ijseend

Aangekomen op de Spuisluis werden de telescopen weer op scherp gezet, en kon het zoeken weer verder gaan. Nieuwe dingen zagen we hier niet, maar nog eens 3 zeekoeten, 15 kuifduikers, 11 roodkeelduikers, eiders, middelste zaagbekken en geoorde futen gaan gewoon simpelweg niet vervelen! Daarnaast is het ook hartstikke gezellig om met een samen met een groep te vogelen. En met zoveel ogen, was er natuurlijk geen vogel meer op zee die onopgemerkt kon blijven!

                                          Zeekoet

Nu was het 1 uur, en was de excursie eigenlijk aan zijn einde gekomen. Me pa en ik besloten om nog een 'afterparty' te houden bij de Grevelingen. Hier zitten namelijk al enkele dagen 2 parelduikers en 1 ijsduiker. Het grootste deel van de groep wist net als ons van geen ophouden, en ging nog gezellig mee. Alleen een beetje jammer dat de duikers zelf niet van de partij waren. We moesten het dus doen met hun kleine achterneefjes, de geoorde fuut en de dodaars. 
Na ook afscheid van de laatste deelnemers genomen te hebben, keek ik samen met m'n pa en Frans Lokker het meer af. Ook nu niets. Net toen ik de scoop wilde inklappen, kwam er opeens een forse duiker door m'n beeld vliegen, de ijsduiker! Of het nog niet genoeg was, kwam een paar minuten later ook de parelduiker nog eens dichtbij langs! Erg leuk, alleen jammer dat de rest al weer vertrokken was. Na een kort praatje met de gearriveerde Ed en Mary vd Es, en een blik op een adulte geelpootmeeuw op de dam, reden we door naar richting Goedereede. Deze bestemming had een goede reden, namelijk een fraaie roodhalsgans! Na niet al te lang zoek zag vonden we dit prachtige gansje tussen een groep brandganzen. Nu denk je misschien dat een gans met een rode hals wel goed opvalt tussen de zwart/witte ganzen, nou niet dus! Iedere keer weer verbaas ik me er over hoe lang het duurt voordat je hem vind. 

 
                                          Roodhalsgans

Met deze fraaie soort op zak, reden we verder richting het Oostvoornse meer. Tegen onze verwachting in zagen we bij aankomst al meteen een prachtige ijsduiker op een relatief korte afstand zwemmen! Wat een slagschip is het toch als je hem vergeleek met de futen die naast hem zwommen! Wat een gaaf beest! Eerder vorige week was de vogel hier ook al gezien, maar ondanks zoekwerk van verschillende vogelaars, was de ijsduiker niet meer gevonden, soms mag je dus ook eens geluk hebben. Je krijgt wat je verdient zeggen ze dan ;) Fatsoenlijke foto's zaten er niet in, gezien het feit dat de schemer al inviel. Maar goed, de waarneming zelf is natuurlijk veel waardevoller!


                                          Ijsduiker

Naast deze ijsduiker waren 7 wilde zwanen, 3 kuifduikers en wat middelste zaagbekken het noemen ook wel waard. 

Gezien het feit dat het onderhand behoorlijk donker was geworden, bliezen we de aftocht richting de Alblasserwaard. Al met al weer een prachtige dag met veel leuke soorten en een gaven en gezellige excursie! Gaat nooit vervelen dat vogelen in de Delta!

zaterdag 28 november 2015

Weer eens vogelen in de Delta!

Het begint langzaam aan winter te worden, wat ook weer de nodige wintergasten oplevert. Een van mijn favoriete plekken om in de winter te vogelen, is toch wel in de Delta. Een gebied waar ik op een of andere manier nooit kom in de zomer, maar in de winter wel met enige regelmaat.

Ook vandaag was dit het geval. Rond een uur reden me pa, Jefta, Rik Vinke en ik de parkeerplaats bij de Kwade Hoek op. In dit prachtige gebied mochten we vandaag een enthousiaste en leuke groep mensen, als vrijwilligers voor Vogelbescherming rond gidsen. Iets wat ik zelf graag doe. Vind het altijd super wat van mijn grootste passie over te brengen aan anderen, die daar op hun manier weer van kunnen genieten. Geweldig toch?!

Onder het wachten op de groep hoorde we een rare parkiet achtige roep uit de hoge populieren langs de weg. Plaatsen konden we het niet, want het was zeker geen halsbandparkiet. Dan toch maar even kijken. Wat blijkt, een fraaie groep van 16 luidruchtige monniksparkieten! Een exoot die ik zelf nog nooit eerder had gezien in Nederland. Na wat naslagwerk gedaan te hebben, las ik dat deze beesten een populatie in Ouddorp hebben. Toch grappig! Twee overvliegende slechtvalken en een havik mogen trouwens ook niet onbenoemd blijven!


                                          Monniksparkiet

Toen de groep compleet was, en we ons welkomspraatje achter de rug hadden, konden we met volle moet en hoge laarzen het gebied in! Het weer was prachtig, het gebied lag er mooi bij en de groep was enthousiast, een heerlijk begin dus! De regen en het hoge zeepijl maakte het gebied wel heel erg nat, waardoor de laarzen zeker geen overbodige luxe waren. De zee had zelfs zo hoog gestaan dat je in zoetwaterplassen en rietvelden zeevisjes kon vinden!


Tussen de duinen bloeide de zeewolfsmelk zoals altijd nog volop, en stonden her en der een aantal zandtulpjes.

                                          Zandtulpje

Al genietend van het prachtige landschap en de vele aanwezige vogels, liepen we richting de punt van de grote zandplaat. Ondertussen zagen we nog leuke soorten als: bruine kiekendief, 2 slechtvalk, havik, eiders, middelste zaagbek, drieteenstrandlopers, oeverpiepers en veldleeuwerik.
Zoals altijd zat ook vandaag de zandplaat weer bomvol met honderden steltlopers en eenden. Hiertussen zaten onder andere: zilverplevieren, wulpen, drieteenstrandlopers, bonte strandlopers, pijlstaarten, rotganzen en smienten. Leuk was ook nog een kluut die tussen de grote masse stond te dutten.

Terwijl Rik en ik de omgeving aan het scannen waren, zagen we dat er opeens een compleet gekkenhuis was losgebarsten! Wij weten ondertussen we dat dit letterlijk deuren kan openen, vliegende deuren om precies te zijn! En ja hoor, Rik ontdekte als eerst een fraaie 2e kj zeearend tussen de geflipte massa ganzen! Ondanks de afstand voor iedereen goed te zien, erg leuk! Maar de koek was nog niet op, want niet veel later verscheen er nog dichterbij een fraaie 1e kj zeearend! Toch wel een onverwachte verassing voor hier. Helemaal voor een van de deelnemers die eerder met ons op excursie mee was in de Brabantse Biesbosch voor de zeearend, maar we hem daar die dag niet vonden. Zo zie je maar weer, geen pijl op te trekken bij die beesten!

Met bij ieder deelnemer (en natuurlijk ook bij de gidsen) een grote grijns op het gezicht, liepen we langzaamaan weer terug richting de parkeerplaats. Leuk waren nog 2 sneeuwgorzen die vlak voor ons opvlogen, en samen met een groepje kneuen een aantal ererondes boven ons vlogen! Blijven toch wel heel erg fraaie beesten! Ook wel grappig was de vondst van een ei dat afkomstig was van de hondshaai.

                                          Ei hondshaai

Na wat napraten over deze prachtige wandeling, namen we bij de parkeerplaats afscheid van deze leuke groep, en besloten de dag maar vol te maken in de buurt.
Een korte stop in de Buitenhaven leverde op een brilduiker, middelste zaagbekken, tureluurs, zilverplevieren en drieteenstrandlopers na, niet veel bijzonders op. Omdat de dagen maar kort zijn, reden we dan ook al vrij snel verder richting de Brouwersdam. Dit is namelijk zo'n gebied waar je altijd wel wat leuks ziet!

Aangekomen bij het Haventje vonden we al vrij snel de beroemde zwarte zeekoet! Toch leuk dat deze vogel hier telkens weer terug keert. De vogel liet zich (voor zijn doende) aardig dichtbij zien. Wat een fraai beest is het toch! In Schotland heb ik ze veel in zomerkleed gezien, maar zo'n witte zwarte zeekoet in winterkleed vind ik zeker net zo mooi!



                                          Zwarte zeekoet

Ook fraai was een 2-tal geoorde futen dat zich op korte afstand prachtig liet zien! Zelf in 1 beeld met de zwarte zeekoet! Blijft een mooi gezicht die knalrode ogen op zo'n simpel gekleurde geoorde fuut in winterkleed!

                                          Geoorde futen met op achtergrond zwarte zeekoet
                                          Geoorde futen

Vanaf de Spuisluis waren zoals altijd ook weer veel vogels te zien, waaronder steenlopers, kuifduikers, roodkeelduikers, brilduikers, middelste zaagbekken en drieteenstrandlopers. Ook lieten de altijd aanwezige grijze zeehonden zich weer mooi zien. Het leukste waren echter wel 2 fraaie zeekoeten in winterkleed! Een soort die ik toch niet gek veel zie in Nederland!



                                          Steenloper
                                          Zeekoeten

Op de dam zat ook weer eens een behoorlijke groep meeuwen. Ondanks de beginnende regen en het afnemende licht, wilde Rik en ik deze groep toch nog maar even afscannen. Maar goed ook, want dit leverde nog een hele fraaie 2e kj pontische meeuw op! Een beetje klieren met de instellingen van de camera, leverde toch nog 2 leuke plaatjes op.


                                          2e kj Pontische meeuw

Langzaam terugrijdend langs de dam, vonden we in het haventje nog een pontische meeuw. Dit keer een 1e kj. Blijft toch wel een hele gave meeuwensoort vind ik!

                                          1e kj Pontische meeuw

Gezien de regen heviger werd, en het licht wel heel snel verminderde, besloten we maar weer richting huis te gaan. Al met al weer een prachtige dag wintervogelen, met ook weer een hoop fraaie soorten!  Toch iets waar je in de zomer zo nu en dan naar uitkijkt!

zaterdag 14 november 2015

Waterspreeuw ook eindelijk in NL

Afgelopen week werdt er nabij Zutphen een (zwartbuik)waterspreeuw gevonden. In Nederland toch wel een zeldzame soort, die nog hoog op mijn verlanglijstje stond. Een zangvogel die duikt en op de bodem van beekjes loopt, hoe gaaf is dat?! In Schotland heb ik deze soort vorig jaar mooi kunnen zien, maar in eigen land is het toch extra leuk om hem tegen te komen.

Nu had ik het geluk dat we vandaag na wat verplichtingen in Velp waren, dus niet heel gek ver van Zutphen... Na pa en ma even lief aangekeken te hebben, werd er besloten om toch eens voor een keertje te 'twitchen' met het gezin. Een zeldzaamheid opzich!

Na een klein half uurtje rijden, kwamen we net voor de schemer aan bij de beruchte beek. Binnen een minuut zagen we de vogel al zitten op een van de kleine 'kribben', +1 op de Nederlandse lijst! Wat een fantastische vogel! Terwijl de vogel op zijn typische manier foerageerde, trok hij zich helemaal niets aan van de fotografen die vlak voor hem lagen! Wel opvallend dat de regelmatig langskomende trein hem telkens weer liet schrikken. Dit had als resultaat de vogel onder de brug ging vloog. Ook hier trok hij zich niks aan van ons aan, ondanks het feit dat we bijna in zijn nek zaten te hijgen! Meer dan een nieuwsgierige blik naar boven kregen we niet, fantastisch! Ondanks het snel minder wordende licht toch nog een paar plaatjes kunnen schieten.


                                          (zwartbuik)Waterspreeuw

Nadat de trein weer uit zicht was, daalde de vogel weer terug naar de beek, waar hij ongestoord verder ging waarmee hij gestopt was! Wat een kick om deze prachtige vogel van zo dichtbij te mogen zien!



                                          (zwartbuik)Waterspreeuw

De schemer begon aardig in te vallen, voor ons het teken om weer richting Bleskenscity te gaan. Toch een hele mooie afsluiting van deze rustige zaterdag!

zondag 8 november 2015

Weekendje vogelen in Brabies

Het is weer najaar, en me pa en ik zitten weer volop in de excursies. Deze zaterdag in de Brabantse Biesbosch, door de locale natuurliefhebber ook wel de 'Brabies' genoemd. Na een korte introductie vertrokken we op deze mooie zaterdagmorgen vanaf de parkeerplaats bij het Biesboschmuseum. Al meteen was het duidelijk dat we met een leuke en enthousiaste groep te maken hadden! Wanneer je dit merkt, ga je zelf ook automatisch nog gemotiveerder het gebied in! We waren nog maar net de grienden van de Pannenkoek ingedoken, of echte Biesbosch-soorten als ijsvogel, matkop, waterral en cetti's zangers melden zich al van alle kanten. Wat verderop liet de hier al enkele dagen aanwezige siberische tjiftjaf zich ook nog eens horen. Leuk! Pas mijn 2e. Zien zat er helaas niet bij.

Terwijl de groep vol genot naar 2 dodaarsjes zat te kijken, viel mijn oog opeens op een licht vogel in de top van een boom aan de andere kant van het water, klapekster! Blijft een hele fraaie soort! Helemaal leuk dat je dit moment dan ook nog mag delen met een enthousiaste groep! Puur genieten!

                                          Klapekster

De rest van de excursie verliep ook prima, en was zeker niet saai! Ondanks dat we niet gek veel nieuwe dingen meer zagen, konden we ook genieten van al het algemene spul, iets dat je als fanatieke vogelaar wel eens vergeet!


                                          Grote zilverreiger

Na een mooie ochtend namen we afscheid van deze gezellige en fanatieke groep, waarna we koer zetten richting de thuisbasis.

De hier op volgende zondagmiddag was het prachtig weer. Voor ons een mooie reden om als gezin weer richting de Brabies te rijden. Hier was na even zoeken de klapekster op Lijnoorden prachtig te zien door de telescoop! Voor het eerst kon ik deze fraaie soort ook eens zien jagen. Prachtig om hem zo te zien bidden, en dat ook nog op de zondag! Voor Jefta helemaal leuk, gezien dit zijn 2e klapekster was, en de 1e op een afstand van ongeveer 800m zat! Vervolgens een blik over de Petrusplaat geworpen. Dit leverde niet meer dan wat dodaarsjes en veel futen op.

Omdat Jefta de siberische tjiftjaf ook nog wel zou willen zien, liepen we met z'n 2-tjes richting de Pannenkoek. Hier duurde het niet lang voordat de 'sibtjif' begon aan een luide roepsessie! Erg goed om zo het geluid op je harde schijf te krijgen. Even later liet de vogel zich ook nog erg fraai bekijken, waarbij de grijze kleur goed opviel! Voor een foto was de vogel alleen iets te snel. Voor een geluidsopname, zie deze link. Ook leuk was een gemengde groep van staartmezen, goudhanen, koolmezen, pimpelmezen en een fraaie vuurgoudhaan.

                                          Siberische tjiftjaf, 15-03-2014, Hardinxveld

Ondanks dat het al begon te schemeren, besloten we om toch nog even bij kijkpunt de Ooievaar te zoeken naar de bekende amerikaanse wintertaling. Bij aankomst zagen we op enige afstand al een gigantische groep wintertalingen dobberen. Onder enige tijdsdruk snel begonnen met zoeken. Ondanks het slechte licht en grote afstond kon ik de vogel toch nog vrij snel in de scoop krijgen. Best opvallend kenmerk dat witte verticale streepje! Al weer mijn 4e amerikaanse wintertaling, waarvan alle 4 ook vanaf dit punt! Ook leuk waren 5 kleine zwanen die luid roepend op de plas zaten.

Al met al toch weer een leuk weekendje Brabies gehad! Blijft natuurlijk ook een erg fraai en vogelrijk gebied!

zondag 1 november 2015

Mongoolse pieper!

Als ik zaterdag net voor de schermmmering van Arie-Willem een belletje krijg met de vraag of ik meer over 'die' mongoolse pieper wist, was hij me toch even wat uitleg verschuldigd! Mongoolse pieper? Waar? Wanneer? Wat blijkt, als je een zaterdag eens niet kan vogelen, en in de schoolboeken gedoken zit, word er op de Crezéepolder bij Ridderkerk gewoon even een mongoolse pieper ontdekt! Wat een knaller! Deze mega zeldzame pieper komt helemaal uit de richting van China en Mongolië gevlogen! Helaas was het voor mij al te laat om er nog voor het donker heen te gaan. Duimen dat hij blijft zitten!

Zondag morgen kwamen de eerste piepjes al snel binnen, hij zat er nog! Tja, dan moet je eerst nog een hoop leren voor de vakken bodemkunde, ecologie en landschappen, waar ik dinsdag een toets van heb. Ik kan je zeggen, leren met de wetenschap dat er op een half uurtje fietsen een mongoolse pieper zit, is nou niet bepaald een succes!

Rond kwart voor 12 hield ik het niet meer, en sprong op m'n veel te kleine reservefiets (eigen fiets weer eens kapot), en zette koers richting Ridderkerk. Ondanks het niet al te fijne vervoersmiddel kwam ik even later toch hijgend en puffend aan op de plaats waar het allemaal zou moeten gebeuren. In het veld stond al een hele horde vogelaars, waardoor de locatie in ieder geval snel gevonden was. Nu alleen het 'kbv'tje' tussen het hoge gras zien te vinden!

Aangeschoven kreeg ik te horen dat de vogel er nog zat, maar erg moeilijk te zien was. Zo nu en dan hoorde je iemand dingen roepen als; nu bij de hoge graspol, nu links van die distels, hipt achter het kleine grasstrookje enz. Goeie aanwijzingen hoor, maar erg lastig als je je bedenkt dat we op dat moment voor een veld bomvol met distels en gras stonden! Het duurde gelukkig niet al te lang voordat de vogel opeens opvloog, en iets verderop naar beneden dook. Niet de mooiste waarneming, maar wel weer een soort rijker! Nu de druk er af was, kon het rustige vogelen beginnen. Regelmatig werd de vogel opnieuw opgestoten, in de hoop dat hij eens op een van de overzichtelijke terreinen (voor zo ver je het overzichtelijk mag noemen) zou landen. Na een keer of 6 opstoten, lande de vogel tussen de distels i.p.v. het dichte grasveld. Niet dat je hem nu gelijk zag, maar er kwam wel wat meer hoop...

Vanaf de dijk werd de vogel gezien, maar vanaf beneden was hij nog steeds verstopt. Na veel aanwijzingen, her en der gestress, paniek, frustratie en overige bijwerkingen uit het publiek, liet de vogels zich ook aan de onderste rij zien, waar ik bij mocht horen. Nu prachtig en regelmatig vrij in beeld, fantastisch!!! Doe je ogen dicht, en je zou haast denken dat het oudjaarsdag was met al die ratelende camera's om je heen!


                                          Mongoolse pieper

Na het lange wachten en opstoten de vogel toch nog fantastisch kunnen zien, en zelf nog even horen! Maakt de waarneming toch wat completer als alleen maar zien opvliegen! Helaas tikte het klokje door, en moest ik me weer richting de Abbekesdoel spoeden, er stond nog een verjaardag op de planning.

Al met al toch een erg leuke twitch naar een erg gave soort! En dat ook nog zo lekker dichtbij huis!

dinsdag 29 september 2015

Bladkoning 2-daagse

Het is eind september, en Nederland stroomt opeens vol met bladkoningen. Dit normaal vrij zeldzame vogeltjes komt helemaal vanuit zijn broedgebied in de Siberische taiga! Met zijn groenige grondkleur, grote gele oogstreep en gele bandjes op de vleugel een erg mooi beestje om te zien!

Omdat het toch wel een erg leuke soort is, besloot ik ook maar eens een poging te doen om een bladkoning te vinden. Na mijn idee is het Kippenbos altijd al een goede plek geweest voor zangvogels. Dit door de gunstige ligging aan de rand van de polder en het Alblasserbos. Daarnaast heb je hier veel variatie in bomen en struiken. Tussen de vele bramen die door de struiken als bijv. de vlier groeien, kunnen kleine zangvogeltjes lekker beschut zitten, en toch hun voedsel vinden. Daarom besloot ik om samen met Jefta de zondagmiddag in dit bos vol te maken. 

Bij aankomst zagen we al veel mezen (redelijk wat zwarte), goudhanen, tjiftjafjes, vuurgoudhanen, boomkruipers en zanglijsters. Nu nog die 'blako' (bladkoning in het vogelaarsjargon). Overal slopen en kropen de zangertjes tussen de bosjes, maar ondanks goed zoeken, nog steeds geen blako. Toen Jefta en ik net verder wilde fietsen, belde me (ondertussen ook al geariveerde) vader, met het bericht dat hij een mogelijke bladkoning langs de rand had. We stonden dichtbij, dus dat werd hollen! Bij zo'n snel en actief vogeltjes, kan je er niet gouw genoeg bij zijn. Ondanks onze sprint uit de topklasse, waren we alsnog te laat, en was het vogeltje weer in de dichte bramen verdwenen. Dan toch nog maar even verder zoeken. 

Toen Jefta en ik om een bocht liepen, zagen we opeens 3 kleine zangertjes. Kijkers er op, BLADKONING zongen zij in koor! Ja hoor, tussen 2 tjiftjaf fladderde ook een hele fraaie bladkoning! Gedurende de middag liet het vogeltje zich regelmatig beeldvullend en helemaal vrij bekijken. Wat een gave waarneming! Doordat hij alleen geen seconde stil zat, was fotograferen niet heel makkelijk. Wel lukte het me om een bewijsplaatje te maken, dat meteen de eerst gedocumenteerde bladkoning ooit is voor de Alblasserwaard!


                                          Bladkoning 

Zit je de maandag daarop rustig op de bank je prak te eten, zie je opeens een klein vogeltje in de struik voor het raam. Toch maar even de kijker erop, en ja hoor, weer een bladkoning!!! Nu ook als tuinsoort! Ook deze liet zich weer erg mooi zien! Fotograferen was alleen een heel stuk moeilijker. Maar goed, mij hoor je niet klagen! Wie je wel hoorde klagen waren de weggebruikers, die zich stoorde aan de over enthousiaste vogelaars langs de weg. Tja, eerlijk is eerlijk, een beetje merkwaardig zijn ze wel die vogelaars... ;)

                                          Bladkoning

Met 2 bladkoningen in de Alblasserwaard, in 2 dagen, was die grote grijns op me gezicht heel de week nog te zien! Soms heb je van die weken, dan zit het gewoon heel erg mee!

vrijdag 25 september 2015

Zwarte mezen in de Alblasserwaard

Ze komen langzaam aan weer binnen druppelen, de zwarte mezen! De laatste 2 weken hoor en ziek ik regelmatig 1 of 2 zwarte mezen voorbij komen. Toen ik vanmorgen nog geen minuut me ogen open had, hoorde ik er al een roepen in de tuin. Aan het eind van de middag hoorde ik op de terugweg van me werk opeens een luid 'sitsju' zich regelmatig herhalen, weer een zwarte mees! Toch maar even kijken dan! Wat blijkt, zitten er ruim 30! Snel naar huis gegaan, en met de camera terug. Een ding kon je gelijk merken, ze kwamen niet uit Nederland. Deze meesjes waren totaal geen mensen gewend, en trokken zich helemaal niets van me aan. Sterker nog, ze kwamen zelfs naar me toe! Echt fantastisch om deze fraaie meesjes in zo'n groot aantal van zo dichtbij te zien! Fotograferen was alleen een stuk lastiger. Ze zitten namelijk geen moment stil, en het licht was slecht. Maar goed, dat mag de pret natuurlijk niet drukken!



                                                                      Zwarte mees

De reden dat deze vogels zo tam waren, is omdat ze waarschijnlijk uit de diepe en uitgestrekte bossen van Scandinavië komen. Hier komen ze nooit in contact met mensen, en zien dan ook geen enkel gevaar in ze als ze hier zijn. In de Alblasserwaard zijn ze ook vrij schaars, en mag je blij zijn als je er eens eentje ziet. In 2012 was er dan wel een invasie jaar. Toen hadden Jefta en ik zelf tijden het trektellen bij ons thuis 144 zwarte mezen binnen 2 uur!

Ook nu zie je dat er al redelijk veel worden waargenomen, en dat de aantallen per dag groter worden. Nu begreep ik dat er begin september in Estland ruim 50.000 zwarte mezen voorbij trokken. Wie weet krijgen we weer een invasiejaar?!



Zwarte mees

zaterdag 19 september 2015

(J)oehoe, weer een lifer!

Een poosje terug mochten mijn opa en oma hun 50-jarig huwelijk vieren! Deze mooie avond hebben we hun als familie een kaart gegeven met bericht dat we samen met hun eens een dag eropuit zouden gaan. Deze belofte ging vandaag in vervulling!

Zonder dat me opa en oma wisten wat ze te wachten stonden, stapte ze rond 10 uur bij ons, en me oom en tante, in de auto. De planning voor deze dag was een bezoek aan de mergelgrotten in Maastricht. Een van de weinige dingen die ze in 50 jaar die ze al samen zijn, nog niet gedaan hebben. Erg leuk dus!

Voordat we naar Maastricht reden, stopte we eerst in het fraaie natuurgebiedje de Doort, voor een lekkere brunch. Nouja, als ik hier dan toch ben, kan ik het niet laten om toch even een rondje te lopen. Dit leverde nog een 4-tal fraaie boomkikkers op. Blijven echt fantastische beesten! 


                                          Boomkikkers

Na een gezellige maaltijd reden we dan verder richting Maastricht. Hier stapte we wat later in een rondvaardboot die ons over de Maas voerde. Onder de voed van de Sint-Pietersberg werden we gedropt, waarna een klim naar boven kon beginnen. Aangekomen bij het restaurant waar de rondleiding door de mergelgrotten zou beginnen, was het wachten op een gids. Tja, dan zit je in Zuid-Limburg, en heb je net naast je een prachtig kruidenrijk veldje staan. Jullie raden het vast al.....ik kon de verleiding natuurlijk weer niet weerstaan! Dus terwijl de familie rustig afwachten, zaten Jefta, me vader en ik al weer op het veldje te snubbeken. Dit leverde voor mij nog een nieuw nachtvlinder op, namelijk de prachtige prachtmot! 

                                          Prachtmot

Nadat onze gids gearriveerd was, konden we koers zetten richting de groeve. Onderweg merkte kwam ik er achter dat je als natuurfreak nooit een 'normaal' kan doen! Zelfs als ik met een groep over de weg loopt, sta ik achter aan al weer met mijn neus in de berm om alle leuke plantjes te bekijken! Begint bijna een ziekte te worden ;) Helemaal omdat ik nu toch nog met lichtelijke blijdschap durf te vertellen dat hier toch nog zomerfijnstraal, wilde marjolein, rapunzelklokje en donderkruid stonden. 

Aangekomen bij de ingang van de groeve werd de grote groep in 2-en gedeeld, werden de gaslampen aangezet, en konden we het inmens grote en donkere gangenstelsel betreden. Wat een indruwekkende plek! Jaren lang hebben bewoners en boeren dag in dag uit met een zaag, duizenden blokken kalksteen weg gezaagd. Wat een gigantisch zwaar werk moest dat geweest zijn! In 800 jaar wisten deze mensen in het totaal ruim 8000 gangen te maken, met een totale lengte van 240km!! Met de komst van de ENCI Groeve is er van deze 240 km nog 'maar' 80 km aan gangen over gelaten. Maar goed, ook hierin kan je je nog hopeloos verdwalen wanneer je geen gids hebt! In het uur dat we hier rondliepen kregen we steeds meer en meer te horen over het ontstaan en de verdere geschiedenissen van dit indrukwekkende gangenstelsel. Heel erg interessant!

Om een indruk te geven hoe donker het daar eigenlijk is, liep de gids voor een paar minuten weg met de lampen. Nu weet ik in ieder geval hoe het is om blind te zijn...! Letterlijk aardedonker daar! Gelukkig konden we even later met het licht nog wel een fraaie watervleermuis zien!

                                          Watervleermuis

Met een prachtige ervaring rijker liepen weer naar buiten. Wat bleek, terwijl wij ondergronds zaten was het weer aardig opgeknapt. Omdat het zonnetje lekker scheen, besloten we om nog even een ommetje te maken, voordat we weer met de boot terug zouden gaan. De hoop was gevestigd om de oehoe, maar helaas liet deze nog lifer voor mij, zich niet zien. Nu was het met verrekijker natuurlijk niet heel makkelijk zoeken in zo'n grote groeve. 
 
Tijdens het wachten op de boot verdiepte Jefta, me vader en ik ons in de vele planten die langs de maas stonden. Dit leverde nog leuke soorten op als: hertsmunt, melige toorts, borstelkrans, smalle aster, wilde marjolein en zwarte toorts op!

                                          Borstelkrans

Na 3 ijsvogels, 1 cappuccino, 100000+ regendruppels en een flink portie gezelligheid stapte we even later weer aan wal in het ondertussen zonnige Maastricht. Nu zagen Jefta en ik vanaf de boot dat de stadsmuren bomvol stonden met een bonte verzameling van vele plantensoorten. Ook nu knaagde het instinct om te gaan kijken weer heel sterk. En met een smoesje dat we een kijkje wouden nemen bij de oude kerk, konden we toch nog een ommetje maken richting de auto ;)
Dit leverde nog honderden exemplaren om van de zeer zeldzame stengelomvattende havikskruid, leuk!

                                          Stengelomvattend havikskruid

Daarnaast stonden er ook nog andere leuke soorten als tomaat, smalle aster, hoge fijnstraal en klein glaskruid. Ook een jonge houtduif hield de boel nog eens extra goed in de gaten.

                                          Klein glaskruid
                                           Houtduif

Helaas moesten me oom en tante door verplichtingen weer naar huis. M'n opa en oma en ons gezin hadden echter nog tot het donker toe de tijd. Daarom zette we nog een koers in aan de andere kant van de Sint-Pietersberg, om hier nog eens te wandelen. Dit keer nam ik de scoop wel mee, ik moest en zal die oehoe na jaren zoeken en missen, nu toch echt eens een keer vinden! Aangekomen aan de rand van de groeve kon het speuren naar de grootste uil van Europa beginnen! Na een klein kwartiertje zoeken, was het de eer aan me vader om een oehoe aan de overkant te ontdekken! Na 2 korte aanwijzingen had ook ik deze prachtige soort dan ook eindelijk eens in beeld! Wat een adrenaline stoot geeft dat dan, niet te beschrijven! Ondanks de aardige afstand, liet deze gigantische uil zich erg leuk zien! Om het helemaal af te maken lied hij een luid 'oehoe' door de groeve heen galmen! Machtig mooi!


                                          Oehoe

Nu deze prachtige soort eindelijk op de lijst geschreven kon worden, hadden we ook nog even tijd om te kijken wat er allemaal nog meer te zien was in dit prachtige gebied. Dit leverde nog 2 nieuwe plantjes in de vorm van citroenmelisse en bergsteentijm op!

                                                        Bergsteentijm
                                                       Citroenmelisse

Met een grijns van oor tot oor, en een buik met een bodem van boterkoek en worst, stapte ik even later weer de auto in. Voordat we door reden naar de Alblasserwaard, maakte we nog een stop bij een restaurant in Nederweert. Hier konden we onder het genot van een heerlijke maaltijd deze gezellige en geslaagde dag nog eens in alle kleuren en geuren weer naar boven halen.