Rond 09:15 stapte ik bij Bram Roobol en zijn moeder in de auto. Op de achterbank zaten ook nog de gebroeders Molenaar, dus was het meteen al gezellig! De tomtom werd ingesteld op Biddinghuizen voor misschien wel de eerste lifer van het jaar, namelijk de kleine topper.
Het weer was grauw, en ook nog eens vrij nat. Maar goed, we laten de moet natuurlijk niet zomaar zakken door wat winterweer.
Onderweg konden jaarsoorten als havik en wilde zwaan al weer genoteerd worden. Aangekomen op de dijk waar de vogel zou moeten zitten vonden we al wat tafeleenden, grote zaagbekken en brilduikers en een pontische meeuw.
Toen we aankwamen op de locatie waar de kleine topper zou moeten zitten, begon de moet bij mij toch wel lichtelijk te zakken. Ik wist dat hij in een grote groep kuif en tafeleenden zat, maar dat het om DUIZENDEN eenden ging, wist ik nog niet. Het feit dat de andere aanwezige vogelaars hier ook al een tijd vruchteloos hadden gezocht, was ook niet bepaald bevorderlijk voor de moed.
Maar goed, we laten ons niet kennen, en we beginnen dan ook aan de spreekwoordelijke zoektocht naar de speld in de hooiberg!
Het weer was nou niet bepaald lekker, een koude en harde wint in combinatie met regen maakte de omstandigheden verder van comfortabel. In de ruim anderhalf uur dat we zochten vonden we geen spoor van de kleine topper. Zo nu en dan was het even spannend met een verdachte eend, maar dit bleek telkens weer een hybride te zijn. Na het lange en koude zoeken keerde we terug richting de auto met leuke soorten als topper, krooneend, brilduiker en nonnetje, maar niet de fel begeerde kleine topper.....
Bij de auto kregen we te horen dat de kleine topper kort ervoor door een andere vogelaar recht voor is gezien. De moed die ondertussen ergens onderin de schoenen lag begon een beetje omhoog te kruipen. Ondanks de bevroren vingers en het feit dat we tot op het bot toe koud waren, begonnen we toch nog even fanatiek te zoeken. Het duurde niet gek lang totdat iemand de vogel in beeld had! Een blik door de scoop liet inderdaad een kleine topper zien, YES!!! Al die moeite was dus niet voor niets!
Ondanks dat we de camera amper kon gebruiken door onze zo'n beetje bevroren vingers, probeerde we een stukje verderop toch nog even de bewijsplaatjes te maken. Nadat we de vogel goed gezien hadden, en de bewijsplaatsjes gemaakt hadden, speerde we snel terug naar de warme auto. Man, ik ben nooit zo blij geweest om in een auto te stappen! Maar het was de moeite meer dan waard!
De volgende locatie was de Oostvaardersplassen in de hoop op de palla's boszanger. Onderweg kwamen we nog wat fraaie nonnetjes en een blauwe kiekendief tegen. Aangekomen bij het Jullianapad was het zoeken naar de vogel. Samen met 3 andere vogelaars hebben we ruim een half uur gezocht. Maar het weer was verre van ideaal, en op een roodborst en een pimpelmees was er ook geen enkele vorm van zangvogelactiviteit. Het begon alleen nog maar harder te regenen, en tapen werkte ook niet, dus gaven we het maar op. Helaas, zou een fraaie lifer geweest zijn. Helemaal voor niet waren we trouwens niet, want een roepende rietgors en waterral vanuit het riet konden nog op de jaarlijst geschreven worden.
Terug bij de auto was het puur genieten van een warm bakkie koffie. Dat doet de mens echt goed! De tomtom werd ingesteld op Muiden voor de hier aanwezige roodhalsganzen. Toen we langs Almere reden konden we het niet laten om nog even een blik te werpen over de plas waar de grote zee-eend zou moeten zitten. Vanuit de rijdende auto zagen we dit prachtige adulte mannetje dicht bij de kant zitten. Toen we de auto een stuk verderop konden parkeren, en we richting de eend waren gelopen zwom hij helaas al een stuk verder, en voor mijn 300mm te ver. Maar goed, blijft echt prachtig om deze soort is in zijn fraaie adult kleed te zien!
Verder zwommen er nog wat nonnetjes, een brilduiker en een dodaars in het haventje. Nadat we allemaal in de gordels zaten, reden we verder richting de roodhalsganzen. Aangekomen in Muiden was de groep brandganzen al snel gevonden. Ondanks het sombere weer en de grote afstand lukte het me al vrij snel op de 2 roodhalzen te vinden. Voor Bram weer een mooie lifer, en voor de rest een leuke jaarsoort!
Omdat het al weer half 4 was, reden we terug richting de Alblasserwaard. Op de fiets vanaf de boerenbond naar huis kon ik me 100e soort voor dit jaar noteren, namelijk de boomkruiper.
Ondanks dat het een koude dag was toch wat leuke soorten en al weer me eerste lifer van het jaar binnen! Buiten dat was het ook nog een reuzen gezellig. Dank aan Bram en zijn moeder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten