Na een kort nachtje van ongeveer 2 uurtjes slapen, ging de wekker rond 4 uur al weer af. Als ik dan me eerste stap naast je bet zet, verklaar ik mezelf echt totaal van gek. Dit zijn toch geen tijden meer?! Gelukkig hebben we dan dat wondermiddel genaamd koffie! Na een stevig bakkie kwam alles weer op een rijtje, en besefte ik me weer dat ik dit wel voor een heuse poelsnip deed. Rond half 5 stopte er een blauwe auto voor de deur, met achter het stuur onze chauffeur Bert de Jong. Toen we rond een uur of 6 aankwamen in het Limburgse Broekhuizen, gingen net de lantaarns uit, perfect getimed dus! We waren niet de enige doe zo vroeg uit de veren waren, want bij aankomst stonden er al een kleine 30 man. We hoorden dat de vogel eerder al was gezien, en ergens op het dijkje verdwenen was. Dat werd wachten dus! Bibberend in de koude wind, speurde iedereen de plas keer op keer af. Tot dat iemand een klein kwartiertje na aankomst deze mega zeldzame snip in beeld kreeg! Dan heerst er in de eerst zo rustige groep een hoop onrust. Her en der worden aanwijzingen gegeven, en hoor je de nerveuze klanken opeens stuk voor stuk veranderen in een enthousiaste ontlading. Heerlijk is dat! Ook ik had de vogel dankzij de scoop van een ander al snel in beeld, +1!!! Of het nog niet genoeg was, begon de vogel ook opeens te baltsen!!! Voor Nederlandse begrippen een ongekend spektakel. Dan weet je weer waar je het allemaal voor doet!
Baltsende poelsnip
In het ruime uur dat we na de ontdekking nog stonden, voerde de vogel zijn balts met grote regelmaat uit. Wat een prachtig gezicht! Terwijl de vogel zich van zijn beste kant liet zien, hoorde je vanuit de inmiddels flink gegroeide groep de vreemdste kreten en oergeluiden komen. Dit is nou wat je noemt een flinke adrenaline stoot dat zich in de keel uitwerkt. Als je goed luisterde hoorde je ondanks de verkeerde windrichting de vogel ook roepen. Klinkt eigenlijk een beetje als een melodieus getik, erg gaaf! Ook was de vogel een periode uit beeld. Maar goed, dan hielden de baltsende kleine plevieren, een pedofiele zwaan die achter kleine eendjes aan ging, koekoek, boerenzwaluwen, oeverlopers, gele kwikstaarten, ijsvogel, een havik en grasmussen je ook zeker wel zoet. Na een uur vol oeh's, aah's, WOOW's, en vele handen highfive's en schouderkloppen, verlieten we de plas om nog verder in deze buurt te vogelen. Man, wat een waarneming. Echt zo'n een die je niet snel meer zult vergeten!
Op nog geen half uurtje rijden van de poelsnip zat er midden in een Gennepse woonwijk een prachtige hop. Dit lag ook nog een beetje op de terugweg, dus kan je hem moeilijk laten schieten. Aangekomen in het dorp wezen 2 fotografen ons de hop aan in een van de achtertuinen. Wat een ongekend gaaf beest! Na een paar minuten gedut te hebben kwam de vogel in actie, en begon het gazonnetje door te scharrelen. Regelmatig trok hij een vette worm uit de grond, die nog geen seconde later in de keel verdween. Er was wel enige vorm van concurrentie op het veldje, er was namelijk een merel man die het zelfde op zijn menu had staan. Dit stond de hop niet aan zijn kop. Wanneer de merel dan ook iets te dicht bij kwam, zette hij zijn kuif op, en liet even zien wie hier de baas is. Prachtig schouwspel van een geweldig mooie soort!
Met deze hop heb ook ik nog een beetje aan koningsdag gedaan. Zeg nou zelf, met zo'n grote oranje kroon sluit hij zich prima op koningsdag aan!
Nadat de hop na een half uurtje uit beeld was, besloten ook wij weer verder richting huis te rijden. Maar een tussenstop bij de poelruiter van Maren kan natuurlijk altijd! Bij aankomst werd ons het slanke ruitertje meteen aangewezen. En ondanks de afstand, was hij nog leuk te zien! Buiten dit zeldzame ruitertje waren casarca, groenpootruiters, tapuit, kemphaan en een aantal jonge kieviten het noemen ook zeker waard!
Dankzij de harde wind en het gebrek aan schuilplekken was het hier behoorlijk koud. Daarom zijn we nadat we alles wel zo'n beetje gezien hadden al weer snel in de warme auto verdwenen. Toen we een paar honderd meter verder stopte zag Jefta opeens op 2 patrijzen in een weiland zitten! Blijft leuk om deze toch vrij schaarse soort te zien!
Met deze patrijzen konden we deze zeer geslaagde vogelochtend in stijl afsluiten. Toen Jefta en ik rond kwart over 11 weer thuis werden afgezet, hadden we het gevoel dat we al een hele dag achter de rug hadden. Daarom kwam de planning voor de middag dan ook niet verder dan gewoon ouderwets bankhangen!
Met een fantastische lifer in de vorm van een poelsnip, me 2e hop en poelruiter, patrijzen en een casarca kan ik niets anders concluderen dat het het vroege opstaan meer dan waard was!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten