Rond half 10 kwamen we aan in Zwolle, waar we direct bij de grote groep vogelaars konden aansluiten. De sperweruil zat boven in een boom te genieten van het heerlijke zonnetje, en vloog zo nu en dan eens een paar takken verder, waar hij zo nu en dan weg werd gejaagd door eksters.
In de tussentijd stroomde het aantal vogelaars hard toe, op het eind ong. 150 man! Met de vele (grote) camera's die er aanwezig waren, leek het bij iedere beweging die de vogel maakte een schietveld. :)
Na ongeveer 3 kwartier genoten te hebben van deze prachtige vogel, was het tijd voor een bakkie ;)
Gevuld met een goeie stroopwafel en een warm bakkie, namen we afscheid van de uil. De tomtom stond ingesteld op de parkeerplaats bij het Drents-Friese Wold, om hier te zoeken naar de grote kruisbek.
Na ongeveer drie kwartier karren, leidde de navigatie ons keurig op de juist plaat. Dankzij de goede voorberijding van Jacob, hadden we de Ganzenpoel al snel gevonden.
Voor mij was dit gebied nog compleet onbekend, maar het is echt een prachtig gebied!
Genietend van het prachtige landschap werden de scoopen opgezet, en kon het speuren beginnen. Vrijwel direct vlogen er luid roepend 2 kruisbekken over, maar helaas geen grote. Voor de rest zaten er nog andere leuke soorten als: kepen, kuifmezen, zwarte mezen, havik en sijs.
Na ongeveer een kwartiertje in het midden van het veld gepost te hebben, was er nog steeds geen enkel spoor van de grote kruisbek te vinden. We liepen nog wat verder richting de bosrand, met de hoop daar meer succes te hebben.
.jpg)
Hier hoorde we na een poosje een groep kruisbekken. Eenmaal op het geluid afgegaan vonden we de groep boven in een boom. Toen we de scoopen en kijkers er op aan het richten waren, hoorden we een hard en schel 'kuup kuup' vanuit de groep komen, voor Jacob en mij was het meteen duidelijk, GROTE KRUISBEK!!! Doelsoort 2 van de dag was dus binnen. Voor ieder van ons was het ook nog eens een lifer!
Vol met adrenaline speurde we de groep kruisbekken af.
De groep was druk bezig met het openbreken van dennenappels, die ze zelf met hun snavel konden optellen.
Al snel was de eerste grote kruisbek gevonden! Prachtig om te zien hoe hij met zijn grote snavel de denneappelstjes vakkundig openbrak! Na verder zoeken kwamen we zeker op 8 stuks uit, die zich erg mooi lieten bekijken! Heel erg gaaf!!!
Na een paar minuten vloog de groep op, waarna hij weer landen in een aantal bomen verder op.
De groep was goed te benaderen, en op een geven moment waren we omsingeld door ongeveer 40 kruisbekken!!! Het leek wel of de groep niet eens door had dat wij er stonden! Ook de grote kruisbekken lieten zich prachtig zien, en vielen ook erg op door hun roep.
Op de grond leek het wel een dennenappel regen, afkomstig van de kruisbekken. Voor mij is dit ook meteen de mooiste keer kruisbek!
Grote kruisbek.
Na de vogels een kwartier bewonder te hebben, vlogen ze weer verder. Dit keer vlogen ze helemaal naar de andere kant van het veld. Omdat we ook nog een poging bij de witbandkruisbek in het Noordlaarderbos wilde doen, besloten we om terug te gaan. Vol enthousiasme van deze prachtige waarneming liepen we naar de auto.
Na een klein uurtje rijden kwamen we aan in het Noordlaarderbos. Hier snel de scoopen en camera's gepakt, en lopen maar. In het bos was het wel zoeken naar de goeie locatie, maar na even zoeken stonden we op de plek waar om 13:00 uur de witbandkruisbek nog gezien was tussen de gewone kruisbekken. Het wachten en zoeken kon dus beginnen. We hoorde en zagen wel een aantal leuke dingen als: zwarte specht, boomklever, sijs, keep en appelvind. Maar helaas nog geen spoor van de witband. Toen we opeens een groep kruisbekken hoorden, waren de oren en ogen op scherp gezet, en zochten we geconsenteerd naar de kruisbekken. Hoe we ons best ook deden, we konden de groep maar niet vinden. Hierna op een aantal verschillende punten gestopt, maar ook niks. We kwamen nog 3 andere vogelaars tegen, die precies het zelfde hadden. Zij waren van plan om naar de Swinhoes boszanger te gaan.
Omdat we het idee hadden dat de witbandkruisbek hem niet meer ging worden, besloten we (tegen beter weten in) het zelfde te gaan doen.
Toen we op de tomtom de rijs plande, zagen we dat we dat als alles mee zou zitten we ongeveer een kwartier voor zonsondergang aan zouden komen. De kans dat we de vogel zouden vinden was dan ook erg klein. Maar ja, nooit geschoten is altijd mis.
Zo stonden we dus rond kwart over 4 bij de plek waar hij gezien was. Hier kregen we te horen dat de vogel al anderhalf uur uit beeld was. In de 20 minuten die hier op volgden vonden we ook geen spoor van de vogel. Dus besloten we om richting huis te gaan.
Al met al zeker een geslaagde dag. Jammer van de wintbandkruisbek en de swinhoes, maar met een sperweruil en grote kruisbekken hebben we natuurlijk niets te klagen!!!
Na de vogels een kwartier bewonder te hebben, vlogen ze weer verder. Dit keer vlogen ze helemaal naar de andere kant van het veld. Omdat we ook nog een poging bij de witbandkruisbek in het Noordlaarderbos wilde doen, besloten we om terug te gaan. Vol enthousiasme van deze prachtige waarneming liepen we naar de auto.
Na een klein uurtje rijden kwamen we aan in het Noordlaarderbos. Hier snel de scoopen en camera's gepakt, en lopen maar. In het bos was het wel zoeken naar de goeie locatie, maar na even zoeken stonden we op de plek waar om 13:00 uur de witbandkruisbek nog gezien was tussen de gewone kruisbekken. Het wachten en zoeken kon dus beginnen. We hoorde en zagen wel een aantal leuke dingen als: zwarte specht, boomklever, sijs, keep en appelvind. Maar helaas nog geen spoor van de witband. Toen we opeens een groep kruisbekken hoorden, waren de oren en ogen op scherp gezet, en zochten we geconsenteerd naar de kruisbekken. Hoe we ons best ook deden, we konden de groep maar niet vinden. Hierna op een aantal verschillende punten gestopt, maar ook niks. We kwamen nog 3 andere vogelaars tegen, die precies het zelfde hadden. Zij waren van plan om naar de Swinhoes boszanger te gaan.
Omdat we het idee hadden dat de witbandkruisbek hem niet meer ging worden, besloten we (tegen beter weten in) het zelfde te gaan doen.
Toen we op de tomtom de rijs plande, zagen we dat we dat als alles mee zou zitten we ongeveer een kwartier voor zonsondergang aan zouden komen. De kans dat we de vogel zouden vinden was dan ook erg klein. Maar ja, nooit geschoten is altijd mis.
Zo stonden we dus rond kwart over 4 bij de plek waar hij gezien was. Hier kregen we te horen dat de vogel al anderhalf uur uit beeld was. In de 20 minuten die hier op volgden vonden we ook geen spoor van de vogel. Dus besloten we om richting huis te gaan.
Al met al zeker een geslaagde dag. Jammer van de wintbandkruisbek en de swinhoes, maar met een sperweruil en grote kruisbekken hebben we natuurlijk niets te klagen!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten