Het weer was grauw en de temperatuur was niet bepaald warm, maar goed, we laten onze dag niet zomaar verpesten door wat minder weer! Toen we bij de Tongplaat aankwamen begon het al lekker met een juveniele zeearend die over ons heen vloog, en daarna de polders in dook.
In de rivier zwommen een hoop eenden. Al snel vonden we een aantal brilduikers tussen de vele kuifeenden. Wat blijven dit trouwens prachtige eendjes! Langs de kant doken telkens mini futen (ook wel dodaars genoemd) onder. Een luide piep wees ons op de aanwezigheid van een ijsvogeltje. Even later kwam er een blauwe flits voorbij, die vlak voor ons lande in een overhangende wilg. Wat blijven het prachtige vogels! Na even bidden boven de rivier verdween deze prachtig gekleurde vogel net zo snel als hij eerder verscheen.
Bij de Dam van Engeland vonden we tussen een grote groep kuifeenden de al eerder gemelde kuifduiker! Voor hier in het binnenland een erg goeie soort, en voor mij ook meteen een nieuwe voor de Biesbosch! De vogel liet zich leuk bekijken terwijl hij tussen de kuifeenden en de meerkoeten door dook.
Tussen de kuifeenden zwommen ook nog eens 3 vrouwtjes grote zaagbek en wat brilduikers. Achter ons hoorde we met enige regelmaat een waterpieper, en voor ons trokken 2 merels de een na de andere worm uit de grond.
Vanuit de betonnen kijkhut werd je haast gillend gek van ruim 500 wintertalingen die vanaf alle kanten aan kwamen vliegen en telkens floten. Onder het genot van een heerlijk warm bakkie koffie speurden we het gebied grondig door. Vanuit een groep vogels op de slikken klonk er ineens het gekrijs van een bonte strandloper, die een paar seconde later over de plas een jakkerde en daarna weer weg dook in een groep wintertalingen. Voor de rest weinig opvallende vogels, maar goed, als je even goed naar een mannetje wintertaling kijkt begin je ook bijna spontaan te kwijlen, want wat zijn te toch mooi!
Net voordat we weer terug bij de parkeerplaats waren zagen we nog een fraai mannetje grote zaagbek tussen de kuifeenden dobberen.
Het was net 12 uur geweest, dus nog tijd zat om even over te steken naar de Brabantse Biesbosch. Toen we stonden te wachten bij de pont werden we ineens verrast door een prachtige ijsvogel die een paar meter voor ons op een paal ging zitten! Dit is trouwens de eerste keer dat ik er eentje een beetje fatsoenlijk op de foto kon krijgen.
Eenmaal aan de andere kant aangekomen hebben we de auto neergezet bij het pat naar de ooievaar, om hier te zoeken naar de door Joey Braat ontdekte Amerikaanse wintertaling. Naast het pad zwommen een aantal fraaie mannetjes pijlstaart. Dit is ook echt zo'n soort waar je nooit genoeg van kan krijgen! Na de scoop opgezet te hebben kon het speuren naar de Amerikaan beginnen. Er zaten hier ook net als op de Tongplaat honderden wintertalingen, dus het leek een spelt in een hooiberg. Dit viel gelukkig mee, want binnen 5 minuten had ik de Amerikaan prachtig in beeld! Het eendje was druk aan slobberen op een van de slikken, waardoor de grote witte verticalen strepen goed te zien waren. Na zo'n 5 minuten vlogen de talingen opeens op, waarna ze een paar meter verderop landen.
In het kwartier hierna kon ik ondanks het ruim 10x afscannen van de groep, de Amerikaanse wintertaling nier meer vinden.
Maar goed, hij is binnen! Na de 2 Amerikaanse wintertalingen die hier de vorige winter zaten, was het nu al weer mijn 3e in een jaar op de Hardenhoek! Buiten deze locatie heb ik ze sws nog nooit gezien.
Buiten dit fraaie eendjes zaten en nog een hele hoop bergeenden, 28 bonte strandlopers en een bontbekplevier.
Op de parkeerplaats voor de Petrus plaat was het tijd voor een bakkie koffie. Na lekker opgewarmd te zijn, was het weer tijd om de auto uit te gaan. Op het pat naar de kijkheuvel krioelde het van de zangertjes. Vooral koolmezen, staartmezen en pimpelmezen. Daartussen zaten nog zo'n 6 goudhanen, 3 vuurgoudhanen, goudvink en een witkoppige staartmees! Vooral de goudhaantjes waren totaal niet schuw, en lieten zich fantastisch bekijken. Fotograferen was alleen wel lastig, het licht was slecht en de vogeltjes zaten geen seconde stil. De snelheid en de grote van deze vogeltjes was aardig te vergelijken met muizen.
Terwijl ik genoot van deze hyperactieve gevederde muizen genoot, gilde achter ons telkens een waterral als een mager speenvarken de longen uit zijn lijf!
Op de spaarbekken zelf was de parelduiker al vrij snel gevonden. Ook al zag ik deze vogel hier vorige week zondag al, het blijft gewoon bijzonder om zo'n soort in het binnenland tegen te komen!
Toen we weer naar de auto liepen weren we nog even verrast met 2 mooie kleine zwanen die 'blaffend' over ons heen vlogen.
Ondanks het grauwe weer toch een prachtige dag gehad in een gebied dat eigenlijk nooit gaat vervelen. Als bonus ook nog mooie soorten als Amerikaanse wintertaling, Kuifduiker, kleine zwaan, ijsvogels, gewone en vuurgoudhanen, pijlstaarten en het een en ander aan zaagbekken. Kortom, niets te klagen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten