Rond 09:15 arriveerde Jefta, Vaderlief, Rik Vinke en ik op de parkeerplaats langs de Oostdijkseweg. We waren de auto nog maar net uit of we hoorde al een goudvink. Toen alle deelnemers waren gearriveerd liepen we na een korte kennismaking het prachtige duinlandschap in. Overal schoten merels, roodborsten en vinken weg. Zo nu en dan vlogen er wat goudvinken langs, of riepen er weer wat heggenmussen vanaf hun uitkijkpost. Kortom, heerlijk om hier te zijn!
Toen we het strand opliepen werden we vrijwel meteen welkom geheten door een aantal drieteenstrandlopers. Een stukje verderop konden we deze actieve steltjes mooi benaderen. Wat blijven het toch ook GEWELDIGE vogeltjes om naar te kijken. Bizar hoeveel stapjes die vogeltjes in een seconde zetten! Als ware helden rennen ze telkens voor de golven weg, prachtig om te zien! Echt een van mijn favoriete soorten in dit gebied!
Uit het water kwam er zo nu en dan een grote zwarte boei omhoog. Deze boei was de kop van een grijze zeehond, die vaak na wat gespetter weer in de diepe zee verdween.
Tussen het slikkerige gedeelte liepen overal oeverpiepers en graspiepers, en zo nu en dan schoot er eens een veldleeuwerik of een rietgors omhoog. Opeens klonk er tussen een groep opvliegende zangertjes het geluid van een sneeuwgors! Een blik door de kijker vertelde dat het hier om 12 fraaie sneeuwgorzen ging! Deze prachtige gorzen lande al snel weer op het slik, en lieten zich schitterend bekijken. Al snel vlogen ze weer op, maakte een rondje om ons heen, en verdwenen daarna luid roepend weer achter een duin.
Terwijl een baardmannetje vanuit het riet riep, speurde ik het gebied grondig door. Tussen de piepers vielen me opeens 2 vinkachtige op, fraters!
Op de zandbanken zaten echt duizenden steltlopers! Dit waren voor het grootste deel drieteenstrandlopers. Daarnaast waren wulp, scholekster en steenloper ook in behoorlijk grote aantallen aanwezig. Tussen deze massa zaten ook nog wat fraaie zilverplevieren, rosse grutto's en een steenloper. Prachtig om te zien.
Tussen een pol helmgras vonden we een directe aanwijzing van een moord.. Er lag namelijk een heel vers geplukte drieteenstrandloper, met daartussen een nog natte braakbal. Als ware detectives concludeerde we aan de hand van verschillende feiten en argumenten dat het om een beruchte dader gaat de zich zelf ook wel de 'slechte valk' noemt. Gelukkig waren er geen hele jonge kinderen bij.......... :)
Omdat we weer rond 12:30 terug moesten zijn, liepen we weer richting het pad. Ondertussen vloog er nog een fraai mannetje grote zaagbek over, weer me eerste van dit najaar! In het drassige gedeelte konden we een deelnemer dolblij maken met een fraai opvliegend bokje, die voor hem weer een lifer was. Opvallend was dat tussen de duinen overal sporen van houtsnippen in het zand zaten. Alle sporen begonnen aan de zeekant, en eindigde tussen de dichte duindoorns, wat dus nog eens extra er op wijst dat het hier om houtsnippen gaat. In het totaal vonden we ruim 10 verschillende sporen!
In de luwte van de duindoorns kwamen we tot onze verassing nog een aantal bruinrode heidelibellen en atalanta's tegen. Aangezien het al bijna december is mag je dit wel even noemenswaardig maken.
Bij de auto hebben we afscheid genomen van deze gezellige en gemotiveerde groep, die zich allemaal verwonderde over het feit dat je in dit gebied gewoon vrij rond mag lopen.
Aangezien we nu toch in deze hoek van het land zitten, kunnen we net zo goed de rest van de middag gebruiken om lekker in deze buurt te gaan vogelen. Bij de haven van Stellendam zagen we nog de bekende visdief die hier al even verblijft. In deze tijd van het jaar ook niet alledaags! Na een paar minuten behendig duikelen zoals alleen een visdief dat kan, besloot hij zijn vliegshow te stoppen, en ruste uit op de schuine pier. Hier liet hij zich even prachtig zien terwijl hij genoot van een verdiende rust. Maar ja, met een aantal enthousiaste vogelaars naast je is je rust toch wel anders......... ;)
De zandbanken zaten vol met krijsende wulpen, hordes drieteentjes en bontjes en een zwart witte wolk van scholeksters. Langs de kant zaten nog een clubje tureluurs, 3 roodborst tapuiten en een witte kwikstaart. Tussen de zandplaten door zwommen behoorlijk wat eenden, waaronder: pijlstaart, wintertaling, middelste zaagbekken en me eerste brilduikers van het najaar.
In de haven zelf werd je gewoon bijna eng van het aantal futen daar. Samen met de aalscholvers en de vele meeuwen zorgde zij ervoor dat er geen vis meer veilig was in deze wateren.
Omdat het al weer snel donker wordt, en we ook nog wat tijd op de Brouwersdam wilde doorbrengen, stapte we weer in de auto en reden verder. Op de spuisluis was het op het eerste gezicht vrij rustig, maar een verdere inspectie maakte ons duidelijk dat er meer zit dan we dachten. Zo zien we hier 2 gewone zeehonden, 1 grijze zeehond, 32 roodkeelduikers, wat kuifduikers en geoorde futen, een fraaie graspieper en een hele boel middelste zaagbekken. Buiten deze fraaie soorten vloog er ook nog eens een mooie adult grote stern in winterkleed langs!
Tussen de stenen krioelde het echt van de steenlopers en paarse strandlopers. Als je rustig ging zitten liepen ze bijna over je voeten heen, prachtig!
Omdat we nog even een blik in het haventje wilde nemen reden we een stukje terug. Bij een grote groep futen stopte we even. Het bleek hier namelijk om een fraai aantal van maarliefst 62 geoorde futen te gaan! Een erg mooi aantal. Leuk om te zien was dat ze ook in groepjes zwommen, waarvan een groep bestond uit 29 exemplaren! Buiten deze fraaie futjes zwom er ook nog een tweetal kuifduikers dicht bij de kant.
Op het strand kwamen we nog een mooi groepje van 14 bontbekplevieren en weer eens een giga groep drieteenstrandloperstjes. Op de dam was de zwarte zeekoet vrijwel direct gevonden. En ondanks de afstand liet hij zich prachtig zien terwijl hij wat veertjes poetste op een van de blokken. Prachtig om die rode poten onder zo'n zwart/witte vogel te zien!
De afstand was alleen wel behoorlijk groot, dus gingen we kijken of we wat dichter bij konden komen. Me pa kwam op het briljante idee om de dam op te gaan. Na een blik op het bord met de regels constanteerde we dat het gewoon legaal was, dus lopen maar!
Na wat behendig spring en evenwichtswerk konden we de vogel aardig dicht benaderen. Ondertussen was hij druk bezig met het verslinden van de een na de andere vis, en trok zich niks van ons aan! Het licht was al een stuk minder, maar man wat liet de vogel zich ongekend gaaf zien op nog geen 15 meter!
Bijzonder was dat de vogel zo nu en dan een ijl zacht pieperachtig roepje liet horen! Dit geluid in Schotland ook wel eens gehoord, maar blijft bijzonder. Niet echt een geluid dat je zou verwachten bij een vogel als deze. Voor een vage opname die ik met mobiel gemaakt had zie deze link naar de waarneming. In de ANWB vogelgids stond dat dit het baltsroepje is van het mannetje. Dus waarschijnlijk hebben we hier met een 'hij' te maken.
Na zijn buit vol gegeten te hebben, sprong hij op een niet al te behendige manier de kant op. Hier klauterde hij met veel moeite naar boven, en begon weer te poetsen. Leuk was dat het ijsvogeltje dat hier al heel de tijd op de blokken zat te vissen net naast hem ging zitten!!! Een uniek gezicht. Foto is door de scoop genomen, en van slechte kwaliteit. Maar goed, erg gaaf om te zien!!!
Na wat poetsen dook hij het water weer in, zwom nog een rondje, en vloog opeens richting zee. In vlucht waren de witte vlekken op de vleugel echt prachtig om te zien! Helemaal vol van deze waarneming liepen we weer voorzichtig richting het strand. Na de hond even uitgelaten te hebben :), weer de auto ingestapt en richting huis gegaan.
Al met al weer een heerlijke dag met fraaie soorten, heerlijk weer en een tevreden club excursie deelnemers met een nieuwe natuurervaring! Wat is het toch genieten in de natuur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten