Daarom het plan omgegooid, en het wat dichterbij opgezocht. De weersvoorspelling was goed, dus het zou bijna zonde zijn om niet even richting Kinderdijk te gaan.
Rond een uur of 7 stond ik bij Arie-Willem voor de deur, waarna we onze tocht richting Kinderdijk voortzetten. Op de telpost aangekomen vlogen er al de eerste lijsters en vinken over. De natuur werd langzaam aan wakker, de waterrallen begonnen te krijsen, de ijsvogels vloog luid roepend als een speer over de Boezem, de cetti's zangers zongen hun luide liet en naar maten het lichter werd klonk er tussen de rietstengels het vrolijke geping van een groepje fraai baardmannetjes, heerlijk!!!! In de loop van de ochtend nam ook de vogeltrek aardig toe, en kwamen de houtduiven, veldleeuweriken, vinken, koperwieken en zanglijsters in mooie aantallen over. Blijft een prachtig gezicht om een grote zwerm veldleeuweriken laag over de rietvelden richting het zuiden te zien vliegen. Ook de wolken houtduiven blijven ook geweldig mooi om te zien!
Rond een uur of 10 kwam Albert op de telpost, en melde dat hij in polder Oud-Alblas een ruigpootbuizerd had. Aangezien de trek langzaam aan minder werd, besloten Rik Vinke, Laurens vd Hoef en ik daar eens een kijkje te nemen. Onder het genot van het heerlijke zonnetje en een temperatuur dat je eerder in september zou verwachten reden we richting Oud-Alblas.
Hier vonden we tussen de vele buizerds helaas niet de ruigpootbuizerd, dus zat er niet anders op dan verder te rijden.
Als je dan toch door Oud-Alblas rijd, kan je het niet weerstaan om even bij de steenuiltjes te kijken. Helemaal niet als het voor Rik en Laurens nog een lifer is.
Aangekomen op de bekende plaats klonk mijn prachtige steenuilen imitatie door de polder heen. Gelukkig vonden de uiltjes deze imitatie net zo mooi als ik, en gaven al snel antwoord. Blijft leuk!
Rik en Laurens waren van plan om richting Barendrecht te fietsen voor de buffelkopeend. Aangezien ik niks anders wist om te doen, en ik dit fraaie eendje ook nog maar 2 keer had gezien, had ik hier ook wel oor naar. Dus zo fietste we even later over de Noord richting Barendrecht. Bij Ridderkerk vloog er nog een fraaie bruine kiekendief over, en zwom er nog een mooi paartje krakeend.
Een drie kwartier later stapte we van de fiets bij de Gaatkensplas. Het weer was echt heerlijk, en al genietend van het zonnetje kon het speuren beginnen. Het duurde niet lang voordat ik het eendje vond tussen de kuif een tafeleenden. Na wat naderen liet hij zicht prachtig zien terwijl hij zijn grote poetsbeurt hield! Wat blijft het toch een fraai beestje!!
Het uur hierna liet het Amerikaanse eendje zich leuk zien, terwijl hij druk bezig was met zijn maaltje bij elkaar te verzamelen. Bizar hoe veel dat kleine eendje duikt, en hoe lang hij ook onder water kan blijven!
Buiten de buffelkop lieten ook andere hele normalen soorten zich leuk zien!
Na ongeveer anderhalf uur rond de plas gehangen te hebben weer eens richting de prachtige Alblasserwaard gereden. In Barendrecht kwamen we nog een geringde knobbelzwaan tegen, die afkomstig was van de Vogelklas Karel schot.
Bij Ridderkerk vonden we nog een fraai vrouwtje zwarte roodstaart boven op een schuurtje in de polder.
Eenmaal aan de goeie kant van de rivier :) nog even Nieuwland bezocht. Hier vonden we nog een fraai bokje die net onder mijn schoenen vandaan vloog! Bizar hoe lang die dingen blijven zitten voordat ze vluchten!
Na nog 2 grote gele kwikstaarten en 2 zwarte roodstaarten gezien te hebben zijn Rik en Laurens richting huis. Ook ik ging richting de thuisbasis, maar eerst nog even een kijkje nemen in polder Oud-Alblas. Hier hoopte ik de koereiger te vinden. Overdag heb ik al veel naar dit kleine reigertje gezocht, maar telkens wist ik hem te missen. Hij schijnt iedere avond te slapen in de eendenkooi, dus besloot ik in de schemer ook maar die kant op te gaan. Bij aankomst zag het weiland helemaal wit van ruim 90 grote zilverreigers, prachtig gezicht! Na even zoeken zag ik er opeens een klein wit reigertje tussen sluipen, koereiger! Eindelijk is hij binnen! Het is ook al weer me 3e koereiger in de Alblasserwaard dit jaar. Voor fatsoenlijke foto's was het te donker. Maar heb wel een plaatje kunnen maken waarin je de grootte van de koereiger goed kan vergelijken met die van een grote zilverreiger. Dan zie je pas wat een klein beest het is!
Het werd steeds donkerder, dus ging ik ook maar richting huis. Al met al een rustig maar wel een leuk dagje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten