dinsdag 29 april 2014

Een leuke schoolopdracht en de steppeklap!

Ik zit nu in het eerste leerjaar van de MBO-opleiding Bos en natuurbeheer op het Wellant in Gouda. We krijgen hier regelmatig opdrachten die we in onze vrije tijd moeten doen. Een van deze opdrachten was een onderzoek naar grote grazers. We moesten zelf een gebied kiezen waar grazers zitten, dit gebied werd bij Rianne, Steven en ik de Tiengemeten. We moesten naar dit gebied om vragen te maken, en foto's te maken.

Maar ja, als je dan voor school naar de Tiengemeten moet, kan je dit natuurlijk mooi combineren met een datje vogelen ;) De vader van Steven, die net als ons ook vakantie had was zo vriendelijk om te rijden. Hij is zelf ook natuurliefhebber, en kon daarom ook zichzelf prima vermaken op het eiland.

Aangekomen op het eiland meteen richting de uitkijkheuvel gelopen, om vanaf daar wat vragen te maken. Onderweg hierheen heerste er een enorme stres onder de vogels, alles vloog op en begon hard te roepen. Voor een vogelaar is het natuurlijk meteen duidelijk wat de dit betekend, ZEEAREND!!
En ja hoor, er kwam inderdaad een enorme rover door de ophol geslagen groepen watervogels heen flappen! Rustig langsvliegen zat er voor de enorme roofvogel echter niet in, tientallen kievit, scholekster en grutto ouders belaagde als roepen en pikkend de vogel. De zeearend had door dat hij hier niet echt wat je noemt welkom was, en vloog na wat schijnaanvallen op een kievit maar weer snel verder. Wat gaaf blijft het altijd om deze vogel te zien!

Omdat het begon te regenen zijn we naar het bezoekerscentrum gelopen om te kijken of hier iemand was die de antwoorden op de vragen kon vertellen. En ja hoor, gelukkig was er een vriendelijke vrijwilliger van Natuurmonumenten die ons graag hielp, waarvoor natuurlijk grote dank.

                                          Schotse hooglander.

Rond de middag waren we zo goed als klaar met de opdracht, en moesten we alleen nog maar wat foto's maken. Dus dat werd vogel natuurlijk!
Tot ruim 4 uur hebben we over het eiland gelopen, dit leverde nog een hoop leuke dingen op als: paapje, tapuit, zomertalingen, kluten, middelste zaagbekken, tafeleenden, zwartkopmeeuw, sprinkhaanzanger, roerdomp, bruine kiekendieven en als hoogtepunt wel 3 mooie steltklutten!
De steltklutten lieten zich ondanks de redelijke afstand mooi zien. Leuk was dat een van de mannetjes zo nu en dan bezig was met baltsen. '

                                          Zomertaling man
                                          Steltklutten op grote afstand
                                          Mannetje tapuit in zomerkleed

Rond 10 voor half 5 stapte we weer in de auto richting huis. Ondertussen zag ik dat er op de Maasvlakte een heuse steppeklapekster was gezien! Dit is een soort die ik al heel lang graag op lijstje wilde hebben, en dit keer zat hij nog dichtbij ook! Dit was voor mij dus DE kans om deze mooie soort in de kijker te krijgen. Na wat gebel kon ik met Herman vd Brand mee. Helaas haalde ik dit niet optijd. Daarom was ik ook maar wat blij dat Jorrit Vlot me al een berichtje stuurde dat ik me hem mee kon.

En zo stond ik dan samen met Jefta na een snelle prak thuis om 10 over 6 bij de carpool bij Papendrecht. Na een paar minuten konden we bij Jorrit en Chris instappen.
Onderweg regende het aardig hard, maar aangekomen was het gelukkig zo goed als droog. De vogel was gemeld aan de Stuifdijk. Daar aangekomen zagen we meteen al een aantal vogelaar naar het bosje net voor hun gezicht turen. We geloofde eerst niet dat de vogel zo dichtbij zou zitten, maar het tegendeel leek echter waar te zijn! De vogel zat verstopt in de zelfde struik als waar ik vorig jaar de roodkopklauwier in zag. Ondanks dat de vogel zich verstopt hield, was hij wel erg mooi te zien.

                                          Steppe klapekster

Toen we onderhand dachten dat de vogel deze dag niet meer in beweging zou komen vloog hij opeens op. Na een rondje over de hoofden van de vogelaars dook hij in de struik ernaast. Hier pakte hij als snel een muis, die hij voor de ratelende camera's van de aanwezige vogelaars naar binnen werkte!! Echt een heel gaaf gezicht! Hierna was het tijd om uit te buiken. Na nog een kwartiertje kijken hoe de vogel zich klaar maakte voor de nacht, reden we met een lifer op zak weer naar de Alblasserwaard.

Al met al weer een mooie dag, met een toch wel leuke schoolopdracht en natuurlijk ook een prachtige nieuwe soort op zak!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten