Rond kwart over 7 werden Patrick en ik opgepikt, en zette we koers richting Alblasserdam, waar Bastiaantje op het laatste moment nog besloot om mee te gaan. Nadat ook Bassie paraat was reden we richting Maasvlakte.
Daar aangekomen zijn we begonnen op het Luzerneveld, waar ik gister de blonde ruiter had mogen bewonderen. De greppels waren op een hoop merels, koperwieken, zanglijster, 2 tjiftjaf en een fraai beflijster man na helemaal leeg.
Op de vlakte liepen nog wat tapuiten, 2 patrijzen en jakkerde een slechtvalk over het veld. Een overvliegende geelpootmeeuw was dan ook nog wel het noemen waard.
Ondanks dat we met een aantal man hadden gezocht, geen spoor van het blondje te vinden. Het feit dat er 2 torenvalken en 1 slechtvalk in een korte tijd een aantal keer over het veld gingen, en er geen blonde ruiter opvloog, bevestigde dat de vogel er helaas niet zat.
Ondertussen werd er elders op de mavla de gister ontdekte bruine boszanger weer terug gevonden. Voor Patrick, Bassie en mij nog een lifer. Dus namen we het besluit om de blonde ruiter voor even te laten wat het is, en later nog maar eens te gaan zoeken.
Aangekomen op de plaats delict zagen we Maartje en Pieter al staan. Zij vermelde ons dat de vogel regelmatig roept, maar erg lastig te zien is.
We stonden nog geen 5 minuten te wachten, en we hoorde al een luid en laag 'tsek tsek', lifer!!! De vogel was lastig te zien, en we kwamen dan ook niet verder dan een snelle flits. Toen er een korte stortbui over ons heen trok zijn we snel de auto ingevlucht. Gelukkig was het buitje zo over, en kon het zoeken verder gaan.
Door zijn duidelijke roep was de vogel al snel weer gevonden. Het zien was echter weer een probleem, want wat is dat kleinte toch sneaky. De vogel ging als een speer door de haag heen, en liet ons allen er achteraan hollen. En dan zeggen mensen dat vogelen geen sport is.......
Zo nu en dan het kleine bruinevogeltje even stil zitten, en konden we hem even fraai zien. Vooral zijn grote oogstreep was zeer opvallend.
Helaas zat een foto er niet in, met met een matige geluids opname wist ik toch bewijs te krijgen.
Toen er weer een fikste bui aan kwam (zie foto) zijn we de auto weer ingedoken. Aangezien we de vogel mooi en duidelijk gezien en gehoord hebben besloten we verder te rijden. Voor mij al weer de 299e soort, nog een en dan is de 300 gehaald!
Een kort bezoekje aan de Lyondell leverde nog een roepende bladkoning op. Altijd leuk! Helaas was er niemand om te vragen of we op het terrein mochten, en was er langs het hek een lange houtmat geplaatst, waardoor vogelaars niet meer op het terrein konden kijken. Gelukkig roept zo'n kleine blako zo kneiters had, dat je hem zelfs achter de matten nog goed kan horen.
We waren bezig met het speuren over een plasje nabij de Westplaat toen Jorrit bericht kreeg dat de blonde ruiter weer was terug gevonden! Na wat pijlstaarten, dodaars en een lepelaar gezien te hebben, het zoeken gestopt, en in de auto gesprongen.
Op het Luzerneveld zagen we meteen al een aantal fotografen liggen, dus was zoeken niet nodig. We konden direct aanschuiven. De vogel liet zich net als gisteren weer fenomenaal bekijken!!! Echt waar, wat een ongelofelijk gaaf beestje!
Dit kleine steltje was zeer fanatiek bezig met het ene na het andere vliegje naar binnen te werken. Echt prachtig om het vogeltje zo te volgen. Zo nu en dan was hij even alert, en ging dan helemaal recht op staan. Dank was het opeens een zeer mager beestje.
Het meest bizarre was nog wel de tamheid van de vogel. Ondanks dat aan alle kanten fotografen op de loer lagen, kende de vogel geen angst en scharrelde hij gewoon tussen het publiek door. Regelmatig gebeurde het dat hij gewoon binnen een halve meter afstand van je liep, als je een kwade wil had, kon je hem gewoon pakken. Echt GE-WEL-DIG!!!! Ik heb nog maar zelden zo mooi een vogel van dichtbij kunnen bekijken, en dan ook nog eens een blonde ruiter, echt ongekend gaaf!!!
Na een hele tijd bij deze mega fraaie vogel gelegen te hebben, zette we onze tocht voort. Om even uit te rusten van het tijgeren achter het blondje aan, gingen we ff scoopen op de telpost. Dit leverde nog een aantal dwergmeeuwen, jan-van-genten, dwermeeuwen, alk, roodkeelduiker en wat rotganzen op! Fraai was een juveniel jan-van-gent die mooi dichtbij langs kwam!
Na wat leuke zee-soortjes verder gegaan richting Westplaat. Hier was het vrij rustig met zangertjes. En op wat vuurgoudhaantjes en goudvink na was er weinig te beleven. Op het wat was het echter een drukte van jewelste. Honderden stelten en eenden deden zich te goed aan de beestjes in het slik. Vooral drieteenstrandlopers, pijlstaarten, scholeksters, rotganzen en wulpen waren er in enorme aantallen. Daartussen zaten ook wat zilverplevieren, bonte strandlopers en bontbekplevieren! Erg leuk! Het mooiste was nog wel toen er een slechtvalk de boel ff op stelten zetten, alles ging de lucht in!
We besloten om de dag nog even bij het Oostvoorne meer af te sluiten. Hier zagen we nog 2 fraaie zeekoeten, pijlstaart, wintertaling en een ijsvogel.
Ook vandaag weer een geweldige dag op de mavla, met bruine boszanger als lifer, en weer dat prachitge blonde Amerikaantje. Dit alles met dan aan Jorrit Vlot!
Geweldig! Lees je verslagen graag, leuk geschreven altijd :-p
BeantwoordenVerwijderenGr. John
Bedankt, John!
BeantwoordenVerwijderen